“Nee, ik kan je niet zien. Jij mij wel? Oh, wacht….dan kan ik de taartjes laten zien die papa en ik gebakken hebben.”
Oma Anneke is gisteren samen met haar zus naar Canada afgereisd om daar hun broer te bezoeken. Een hele stap, want dit was de tweede keer in 79 jaar dat ze vloog en de eerste keer dat ze met het vliegtuig over de oceaan zou vliegen. Een week blijft ze weg, maar het idee dat Oma zo ver weg zit was voor dochter Puck wel even slikken. Gelukkig bestaat er “skypen” en zo kwam het dat Puck vandaag vlak voor het toetje contact had met Oma in Canada. Gewoon vanaf de bank met haar iPod Touch en het kost niets. Heel wat anders dan 1 x in de twee weken op zondagavond vanuit Australië vanuit een telefooncel naar huis bellen, zoals ik deed tijdens mijn wereldreis in 1991. Toen was ik vaak binnen een paar minuten door mijn ‘beltegoed’ heen.