Tsja… zulke dingen gebeuren. Ik kijk naar de schaal die mijn vader ooit zelf heeft gedraaid en die jarenlang dienst deed als ‘broodmand’. Er is een stuk af. De schaal is een tijd geleden gevallen, daarna is het ontbrekende stuk er weer ingeplakt, maar nu is hij weer kapot.
Hoe lang heb ik hem eigenlijk gehad. Had ik deze schaal al toen ik op kamers ging, dus zo’n 25 jaar geleden, of heb ik hem later gekregen? Dat ik dat niet meer weet vind ik eigenlijk raar. De schaal is me zo dierbaar…
Hoe lang zal het nog duren voordat ik hem weg kan doen? En wat doe ik er dan mee… Ik denk dat ik hem uiteindelijk een keer in de open haard zal opstoken, en dan zal kijken hoe de vlammen de schaal zullen ‘opvreten’. Hem in de vuilnisbak gooien, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Een nieuwe bestellen bij mijn vader gaat helaas niet meer lukken…
Hoi Nienke, lees de twit en jouw blog…. Snap dat in de open haard ook een liefdevol ritueel kan zijn, voordat je dat werkelijk doet wil ik best even met je meekijken …. Ciao Gea
He Nienke,
Die schaal heeft Pa gemaakt ,van een salon tafel van Ruud en Dorien. , Daar gingen er nog meer uit, dan kan je ook te weten komen ,,hoelang het geleden is, , want misschien weet Ruud nog ,wanneer het was.!kus ma