“Ben ik ook zo’n ouder”? Die vraag kwam in mij op toen ik vandaag een artikel in het AD las over ouders die hun kinderen niet goed zouden opvoeden. In het artikel komt rector Riemke Leusink van het Christelijk Lyceum in Zeist aan het woord. Zij zegt dat kinderen het lastig vinden om kritiek te krijgen en de schuld van een onvoldoende vaak bij de docent leggen. “Kinderen groeien vaak op met het idee dat ze overal de beste in zijn. Hun ouders applaudiseren bij elke tekening als ware het een Picasso. En dan dat gefotografeer de hele tijd… Hele Facebook-pagina’s staan vol met de geweldige streken van hun kroost. Maar ze leren hun kinderen niet meer omgaan met kritiek of teleurstellingen. Die hoeven alleen maar ‘gelukkig’ te zijn. Maar wat is er gebeurd met ‘eerlijkheid’ en ‘doorzettingsvermogen’.”
Deels herken ik mezelf in dit verhaal. Omdat mijn dochter altijd zo’n faalangst had heb ik haar tekeningen en andere knutselwerkjes een paar jaar geleden ook constant de hemel ingeprezen. Dom, want ze was slim genoeg om te weten dat ik het niet meende. Dat heb ik dus veranderd. Nu zeg ik wat ik wel mooi vind aan de tekening en wat ze nog zou kunnen verbeteren. Dat werkt inderdaad beter.
Natuurlijk wil ik mijn kinderen zo gelukkig mogelijk zien en probeer ik ze te ondersteunen wanneer ze teleurstellingen moeten verwerken. En reken maar; die teleurstellingen zijn er echt wel. Maar ik vind dat dit niets te maken heeft met eerlijkheid en doorzettingsvermogen. Ik weet dat mijn kinderen eerlijk zijn, soms zelfs te eerlijk. En met het doorzettingsvermogen van mijn dochter is niets mis. Tenminste…. bij sommige klussen. Zo heeft ze zelf een liedje geschreven, de melodie bedacht en gezorgd dat het bij het “Junior Songfestival” terecht is gekomen ter beoordeling. Ik denk niet dat ze door is, maar ik vind het een hele prestatie. Helemaal omdat ze het helemaal zelf heeft uitgevogeld. En nu heb ik geen Facebook-pagina, maar wel dit weblog en het kan me niet schelen wat rector Riemke Leusink van het Christelijk Lyceum ervan vindt; ik laat het lekker horen, want ik ben trots op mijn dochter. Niet zo zeer op haar zangtalent maar op haar doorzettingsvermogen!!
wat heb jij een schattige dochter. En wat knap dat ze dit helemaal zelf heeft bedacht.
Dank je. Vind ik ook knap… En wil dat de hele wereld laten weten 😉
Dan is het plaatsen op wordpress toch een goed begin. 😉
Grappig, ik wordt blij als zij zingt ‘daar wordt je altijd blij’ en dan met de handen zo wijst naar haar mond 🙂 Dat is leuk!
Verder vind ik dit ook een applaus waard, knap om liedje te schrijven en om voor een camera te zingen.
Nou Puck,
ik vind het een tof liedje!
Groetjes “nichtje” Maaike
Riemke Leusink had het over “ouders” en niet over “ooms en tantes”, dus:
PUCK, MEGAGOED GEDAAN!!!!! Je bent een groot talent en ergens in de toekomst wordt je vast beroemd!
Liefs van je tante
Het is wel hot hè, dat ouders niet zouden kunnen opvoeden. Hier een leuk artikel met een andere kijk op de zaak… ook over het prijzen van je kind. Want Puck, wat fijn dat jij zo mega- happy wordt van het maken en zingen van liedjes! Het straalt ervan af!!
http://kiind.nl/articles/324/Ontspannenouderschap.html
Van zo’n vrolijke “you tube”clip daar word ik blij van !! Top gedaan Puck ; – )