De zon schijnt op mijn huid, de wind waait door mijn haar. Ik zit te genieten op het dek van de zeilboot “Be Happy”, de boot waar ik samen met twee vrienden een week mee mag zeilen rond de wateren van Corfu.
Af en toe lees ik een paar bladzijden van het boek “Hemelvaart” van Judith Koelemeijer. Een autobiografisch verhaal dat zich afspeelt in Griekenland. Het lezen wissel ik af met het kijken naar de prachtige eilanden om ons heen. Ineens zie ik iets vanuit mijn ooghoek bewegen, ik draai mijn hoofd en zie heel dichtbij dolfijnen zwemmen. Hoewel, zwemmen kun je het bijna niet noemen. Ze springen hoog in de lucht en maken acrobatische sprongen.
Ik roep Frank en Nicky die op dat moment net even beneden zijn en met zijn drieën genieten we van de show. Ongelooflijk, wat een prachtig gezicht en zo dichtbij! Even twijfel ik of ik mijn fototoestel wel moet pakken; die ligt benedendeks en dat betekent dat ik misschien iets van het prachtige optreden mis. Uiteindelijk ben ik blij dat ik naar beneden ben gegaan, want zonder deze foto’s zou ik het zelf bijna niet geloofd hebben. Ik geef het eerlijk toe, ik heb zitten janken van ontroering; wat een ongelooflijk mooie ervaring. Once in a lifetime….
,
enzofoort 
Nienke, thanks for sharing. De kracht van jouw korte verhaal wordt bevestigd in de sprong van de dolfijnen.
Nienke, Wat een geweldig mooie ervaring! En wat een schitterende foto’s. Dat deze bijzondere dieren je zoiets moois gunnen zegt alles over jou. Dikke kus,
Reina
Jaren geleden heb ik langs de kust van Turkije een zeilreis gemaakt en zwommen er een aantal dolfijnen met een jaar jongen mee met onze boot. Dat is inderdaad heel mooi en ontroerend. Wat een prachtige foto’s heb je gemaakt..
Zoiets vergeet je nooit meer. En wat een toe valligheden zo bij elkaar. Mooi…!!