Daar zat ik dan, decadent te wezen op een prachtig terras in Corfu Stad, in het gezelschap van vier lieve mensen. We voeren deze week met een zeilboot door de wateren rondom Corfu en genoten van onze laatste dag vakantie. Ik was uitgenodigd door een vriendin en een vriend. Zij huurden de boot, ik hoefde alleen de vliegreis en het eten te betalen.
De andere mensen die meegingen op de flottielje werkten in ieder geval niet in de zorg. Er zaten mensen bij die bij verschillende banken werkten, een huisarts, een woordvoerder, iemand die HR deed bij een bekende multinational, een marketingmanager en ook een culinair coach.
Maar goed. Ik zat dus op dat terras en ineens realiseerde ik me dat ik de geluksvogel van dit gezelschap was. Eén van de vier had de meest mooie blauwe ogen die ik ooit had gezien; vergelijkbaar met de prachtige turquoise-blauwe kleur van het water waar we de dagen ervoor in hadden gezwommen. Die prachtige ogen gingen hard achteruit. Naast nachtblindheid kon het linkeroog een deel aan de buitenkant niet meer zien terwijl het rechteroog in het midden troebel werd. Het afgelopen jaar had de eigenaar van deze ogen een periode van rouwverwerking achter de rug.
Een ander in ons gezelschap, een man met een goede functie bij een internationaal bedrijf, vertelde dat zijn nieuwe vriendin niet goed met zijn 6-jarige zoontje kon omgaan en hij had het er heel moeilijk mee. Zijn zoontje stond op nummer één en als zijn vriendin zich daar niet bij neer zou leggen dan was de relatie geen lang leven beschoren.
Verder zaten mijn twee lieve vrienden nog aan het tafeltje. Beiden hebben ze ruim twee jaar geleden hun partner en daarmee ook een deel van hun toekomst verloren. Allebei op een hele andere manier maar de pijn en het gemis komt op de meest onverwachte momenten de hoek om zetten.
Tenslotte zat ik daar; thuis een lieve, inspirerende man die de zorg voor de kinderen makkelijk over kan nemen van me en twee fijne kinderen waar ik enorm van kan genieten. Verder heb ik een leuke baan waar ik voldoening uit haal, veel vrienden om me heen en ben ik gezond. Ineens hoorde ik mezelf zeggen: eigenlijk ben ik hier de geluksvogel, het gezelschap aan tafel knikte instemmend en ik voelde me ineens zo rijk….
enzofoort 