Ik blik even terug op januari 2013. De scheurkalender met spreuken die we van Sinterklaas hadden gekregen hebben we in week twee van het jaar al weggegooid. Het leek een leuke kalender, maar de spreuken waren alles behalve inspirerend. Sterker nog; ze waren suf en saai. De BNN-scheurkalender die we op de deurmat vonden kon ons ook niet bekoren. We zijn daarvoor misschien inmiddels te oud, en de kinderen hadden er nog niets mee.Uiteindelijk werd het een “Fokke en Sukke” kalender.
Na een paar weken kwamen we al tot de conclusie dat die toch niet zo leuk was als de Dirk Jan die we in 2012 hadden gehad. Dat kon je vooral merken aan het feit dat we soms een paar dagen niet hadden gescheurd. Daarom kregen we dit jaar van sinterklaas weer een Dirk Jan Scheurkalender. De kinderen zijn inmiddels op een leeftijd dat we de grapjes meestal niet meer uit hoeven leggen. Dat sommige grapjes niet voor kinderen bestemd zijn, daar moeten we maar mee leren leven; als het al te erg wordt kan ik altijd nog een blaadje voortijdig afscheuren.
Vanaf morgen dus weer dagelijks een mopje van Dirk Jan. Vrolijkheid in huize Hopstaken.