‘Zag ik dat nou goed?’ Terwijl ik in de ijzige kou richting mijn cliënt fietst zie ik ineens vanuit mijn ooghoek een reclameposter voor de Gereformeerde Hogeschool. Dat is op zich niet zo bijzonder, maar er is iets wat mijn aandacht trekt. Ik rem af, loop met mijn fiets een stukje terug, en kijk opnieuw naar de poster. Het valt me op dat het meisje op de poster een legerbroek draagt. Dat is wel het laatste wat ik verwacht op een poster van een Gereformeerde instelling. Ik zou zelf eerder denken aan een rokje of een nette broek. Ik maak een foto met mijn iPhone, stap weer op de fiets en denk er even over na. Ik schrik een beetje van mezelf. Erg wel dat ik mensen zo snel in een hokje duw, terwijl ik er juist altijd prat op ga dat ik zo’n open mind heb en niet zo zwart-wit ben. Word ik toch even met mijn neus op de feiten gedrukt; ook ik heb vooroordelen. Ik vraag me wel overigens wel af wat de achterban van deze foto vindt.
Weet je zeker dat het geen legging is? Aan de andere kant, het is de Hogeschool, dat zijn bijkans volwassenen.
Legging of niet, het maakt niet uit. Van mij mogen ze alles aan. Waar het om gaat is dat ik mezelf juist zo kortzichtig vind; waarom denk ik meteen aan nette kleren of een rok? Veel Christenen die ik ken gaan juist heel modern en leuk gekleed, ik zou dus beter moeten weten.
Maar het is geen vooroordeel en je verbazing over de poster is terecht. Ik denk dat het een legging is of een maillot met daarboven een rokje. Juist in de omgeving van Amersfoort heb je een aantal scholen en kerkgenootschappen die het vrouwen niet toestaan anders dan een rok te dragen en volgens mij hoort GH daar wel degelijk bij.
Ook ik sta regelmatig stil om te bedenken dat wat ik
denk niet klopt, ik betrap mezelf dan ook op oordelen.
Blijft bizar hè? Ze zijn zo snel gemaakt…