,,Adem in, adem uit”. Een paar maanden geleden deed ik een training mindfulness. Ik hoopte dat ik hierdoor bewuster zou leven en meer rust zou krijgen in mijn hoofd. Die hoop kwam uit. De training heeft een aantal maanden goed geholpen, want ik was best ‘zen’. Maar ik heb de boel een beetje laten versloffen. ‘Zen’ voel ik me op dit moment helemaal niet meer. Ik heb het gevoel alsof ik achter mezelf aanhol. Eén blik in mijn agenda en ik zie dat ik de komende weken rammetje vol zit. ,,Wat is er mis gegaan?”, gaat het door mijn hoofd. ,,Waarom heb ik dit niet aan zien komen, ik weet toch dat december een drukke maand is?” Het antwoord ken ik eigenlijk wel; ik heb gewoon niet vaak genoeg ‘nee’ gezegd.
Pakjesavond, daar kunnen we niet omheen, ook niet in huize Enzofoort. Dat betekende tussen de bedrijven door de cadeaus kopen en op het laatste moment nog de laatste zaken bij elkaar scharrelen. De gedichten schieten er dit jaar helaas bij in.
Dochter Pien doet mee in het kinderkoor bij de voorstelling “Suikertantes” van Holland Opera en gaat zo’n twaalf keer optreden in de Veerensmederij. Hartstikke leuk, maar dat betekent ook veel repetities en die moeten worden ingepast binnen de andere activiteiten in ons gezin.
Muziek maken is een van die activiteiten en meneer Enzofoort heeft me er min of meer ingeluisd; Tijdens ‘Gluren bij de Buren’ gaan we samen Nederlandstalige liedjes zingen. Echt enorm leuk en spannend maar er moet natuurlijk nog flink gerepeteerd worden; volgende week is het al zo ver.
Binnenkort ga ik samen met Rolf van As en Sander van Mil tien Amersfoorters selecteren die uiteindelijk gekozen kunnen worden tot ‘Amersfoorter van het Jaar’. Toen ik na de zomervakantie hiervoor gevraagd werd zei ik enthousiast ja, niet wetende hoe hectisch de komende weken zouden worden.
Naast mijn baan, mijn gezin en het huishouden heb ik ook nog met mijn collega’s een teamuitje. Een boekpresentatie van “ontmoetingen met Amersfoorters” heb ik al laten zitten en ook de eindejaarsborrel van mijn werk schrap ik uit mijn agenda. Aan de foto-opdrachten voor mijn cursus fotografie kom ik niet toe en aan de invulling van Kerstmis heb ik nog helemáál niet gedacht. Het ontbreekt dus een beetje aan ‘zen’ in mijn leven maar ik realiseer me ook wel dat ik niet moet mopperen. Als ik dit allemaal zo eens op een rijtje zet heb ik eigenlijk een heel leuk leven. Alleen een beetje druk…