,,Even kijken”, ik tuur naar de grote envelop en besluit een mapje kinderpostzegels te nemen en de ‘altijd goed kaarten’. Suus kijkt me blij aan. Ik vul mijn naam, adres en dat verschrikkelijke lange IBAN-nummer in en zet tenslotte mijn handtekening onderaan de bon. Oeps. Ruim 18 euro ben ik kwijt voor de kaarten en postzegels. Een flink bedrag, maar ach… het is voor het goede doel. Suus pakt een zegel voor op de voordeur zodat andere kinderen weten dat ze bij ons niet meer langs hoeven komen en huppelt naar de volgende buurvrouw.
Vorige week ging de bel ook al en toen ik door het raampje van de voordeur keek zag ik in eerste instantie niemand staan. Nieuwsgierig deed ik de deur open. Het was mijn buurjongetje Lucas van vier. Drie turven hoog. In zijn hand een boekje van Jantje Beton. De drie euro per lot zou worden gebruikt voor iets nieuws op het schoolplein. Ach….het is voor het goede doel.
,,Ik heb twee boekjes meegenomen.” Dochter Pien gooit haar tas met sportkleding op de grond en duwt mij twee boekjes van ‘De Grote Clubactie’ onder mijn neus. ,,Twee?”, zeg ik verbaasd. Pien legt uit dat ze per 25 verkochte loten een lichtgevende frisbee krijgt. Als ze de meeste loten voor Circus Amersfoort verkoopt dan krijgt ze entreekaartjes voor de voorstelling ‘Junglebook’.
Leuk, maar ik weet inmiddels uit ervaring dat Pien na het verkopen van loten aan mij, oma en de buurvrouw er al snel klaar mee is. De rest van het boekje zal oningevuld terug worden gegeven.
De opbrengst gaat naar nieuwe circusspullen en ach….het is voor het goede doel! Ik vul braaf in dat ik drie loten à drie euro wil. Wel raar dat die organisaties in dezelfde maand hun loten of kaarten verkopen, bedenk ik me nog.
,,Hoofdprijs is een auto mam”, zegt zoon Teun even later wanneer hij terugkomt van de Karel Doormangroep. Dat klinkt aantrekkelijk! Het boekje van de ‘Nationale Scouting Loterij’ wordt voor mij op tafel gegooid.,, Twee euro vijftig per lot en een heel boekje voor 25 euro.” Ik pak mijn pen. Hoe meer loten, hoe groter de kans. En het is voor het goede doel.
prachtig verhaal. Zo word je wel arm deze maand. Het is moeilijk nee zeggen is tegen een turf van drie. Ik vind eigenlijk dat scholen en clubs hier niet aan mee moeten doen.
Zo herkenbaar. En raar ook dat het allemaal in dezelfde periode plaats vindt. Hoeveel familieleden en buren durf überhaupt je achter elkaar ‘lastig te vallen’ (als je ook nog eens én voor kinderpostzegels én voor grote clubactie én voor sponsorloop langs de huizen wil/moet gaan zoals mijn dochter weleens had).