Het is toch niet normaal? Wat een stress voor jonge kinderen. Huiswerk maken aan de keukentafel terwijl je moeder in een videovergadering zit. Je concentreren op de tafel van 7 terwijl je broer rechts van je een instructiefilmpje bekijkt. En ondertussen vraagt de kat ook nog aandacht.
Ouders: stop ermee! Leg je computer aan de kant, veeg de tafel schoon en ga leuke dingen doen met je kinderen. Bak samen een appeltaart en leer de kinderen desnoods hoe het zit met filtreren en extraheren door samen te kijken hoe je koffie zet. Skip de verplichte lessen voor school en geniet van de bijzondere momenten samen zonder dat er druk op zit.
Wat kan het schelen dat de kinderen een paar weken stilstaan in hun cognitieve ontwikkeling? Is het niet veel belangrijker dat zij – en jij als ouder – lekker in hun vel zitten en geen stress hebben? Stel dat kinderen over een paar jaar terugkijken op deze bijzondere periode. Dan wil je toch liever dat ze zich herinneren hoe fijn het thuis was? Dat mama wel moest werken, maar dat er ook tijd was voor gezellige dingen? Dat er samen gekookt werd en jij de groenten mocht snijden, dat je samen met je vader de tuin inging om te kijken welke insecten er rondliepen, dat je elke dag een kaartje naar oma en opa stuurde en dat je ineens gitaar mocht leren spelen op de oude gitaar van je vader?
Moeders en vaders in mijn omgeving vertellen me dat ze constant allerlei ballen hoog moeten houden. Naast hun eigen werk wordt er ook nog eens verwacht dat ze als een soort juf of meester hun kinderen ondersteunen. Er zijn kinderen die zoveel stof krijgen dat ze wel vijf uur per dag huiswerk zitten te maken. Ik hoor over broertjes en zusjes die thuis bijna vechten om wie de laptop mag gebruiken. Of kinderen die huilend aan tafel zitten omdat het hen niet lukt aan alle verwachtingen te voldoen. Meer dan ooit blijkt wel dat het onderwijs echt een vak is, een vak dat niet iedereen beheerst.
Als alle kinderen min of meer drie maanden stilstaan en niet alles leren wat ‘zou moeten’ dan maakt het toch niet uit? Dan beginnen ze na de zomer toch allemaal met een zogenaamde achterstand? Dus ik zeg: boeken weg, laptops dicht, pennen in je etui en relax!
enzofoort 