Het is weg. Het was al wat minder geworden, maar na het gestuntel deze week in Den Haag ben ik het helemaal kwijt; mijn vertrouwen in de politiek. Door het lekken van de notities van Ollongren is wel duidelijk geworden dat de politiek het één grote slangenkuil is.
Liegen en bedriegen. Gekonkel onderling. Juist de man waar we blind op zouden moeten kunnen vertrouwen heeft gelogen. Pieter Omzigt wist natuurlijk al lang dat Mark Rutte geen moeite heeft om de waarheid te verdraaien. Pitbull Pieter kreeg samen met Renske Leijten de toeslagenaffaire boven tafel ondanks alle tegenwerking. Ondertussen zijn verkiezingsbeloften ook niet meer zo heilig. Halvering van de veestapel blijkt geen harde eis van D66 en Jesse Klaver maakt van vluchtelingen ineens geen breekpunt meer. Snapt u het nog? Hoe moeten wij nog vertrouwen houden?
De situatie in Amersfoort is minder explosief dan in Den Haag, maar ook in de lokale politiek heb ik steeds minder vertrouwen. Voor de vorige gemeenteraadsverkiezingen was GroenLinks tegen de Westelijke Rondweg, maar tijdens de formatie bleek het geen kantelpunt. En zou de stekker er niet uitgetrokken worden wanneer het budget wordt overschreden? Ik zie het voorlopig niet gebeuren. Wethouder Hans Buijtelaar is een beetje de Mark Rutte van Amersfoort. Niet dat hij liegt, maar transparant is hij ook niet altijd. Is het al bekend hoeveel de Amerena daadwerkelijk heeft gekost? En waarom een vergadering over Vahstal achter gesloten deuren?
Gelukkig hebben we onze eigen pitbulls: Ben Stoelinga en Menno Fousert van Amersfoort2014. Zij eisen openheid van zaken en laten zich niet zo makkelijk afschepen. Waarschijnlijk vreselijk irritant voor iedereen op het stadhuis maar o zo nodig voor onze democratie.Ik ben benieuwd hoe het vertrouwen in de politiek weer terug kan komen. Over een jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Voor die tijd komen de beloftes. U bent gewaarschuwd.
enzofoort 