Oogappels, een feest der herkenning!

,,Oh, dat is in de Observant”, roep ik enthousiast terwijl ik met man en dochter Pien op de bank zit. We kijken naar onze favoriete serie ‘Oogappels’,  een Nederlandse serie over gezinnen met pubers. De opnames zijn voornamelijk  gemaakt in Amersfoort. Zo kwamen eerder ook al het Oliemolenhof en het Ketelhuis voorbij. Ik vind het leuk om er achter te komen op welke locatie een scene zich afspeelt. Waar de verschillende woonhuizen staan weet ik niet, maar de wijk Kruiskamp is volgens mij nog niet vertegenwoordigd in de serie.

Heb je het over Oogappels, dan heb je het over prachtige verhaallijnen, scherpe dialogen en waanzinnige acteurs. Zelf ben ik fan van het personage Merel, gespeeld door Malou Gorter. Ze is geen familie maar haar liefde voor witte wijn is mij niet vreemd. Ze worstelt net als ik met haar leeftijd en haar boosheid eerder deze serie omdat ze minder bleek te verdienen dan haar mannelijke collega’s snap ik ook. Verder ben ik dol op Chris. Die krullenbol met het oogpotlood, die geheel zijn eigen gang gaat. Hij geeft kleur aan het leven en is wars is van de mening van anderen. Willen we allemaal niet zijn zoals hij?

De situaties binnen de gezinnen zijn herkenbaar. Zo hebben mijn man en ik ook wel eens gedroomd van het runnen van een camping in Frankrijk, hebben wij onze zoon Teun ook wel eens betrapt op blowen en kijk ik soms ook met gemengde gevoelens naar de berichten in onze straatapp.Het ene moment lachen we om een grappige scene, het volgende moment schuurt het en worden we geconfronteerd met onze eigen onhebbelijkheden.  

Al drie jaar volgen we de levens van de gezinnen en hun pubers en zien we hen ook ouder worden en groeien. Woensdag is het laatste deel van dit seizoen, maar ik ben blij dat we nog een jaartje  mee mogen lopen. Als de makers nog een rijtjeshuis zoeken in de wijk Kruiskamp zijn ze van harte welkom om hier opnames te maken. Zet ik de witte wijn koud. Ik heb nog wel een paar dozen staan. 

Niet lullen maar poetsen…

,,Als wethouder moet je veel in de stad zijn om gevoel te krijgen voor wat er in de samenleving speelt”. Hij zei het zelf, onze nieuwe VVD-wethouder Roald van der Linde. Gelijk heeft hij. Het duurt wel even voordat je een stad en haar bewoners echt goed leert kennen. Zelf woon ik ruim twintig jaar in Amersfoort en inmiddels kan ik zeggen dat ik hart heb voor de stad en dat Amersfoort in mijn vezels zit, maar dat kostte me wel een paar jaar.

Deze wethouder  gaat het in een paar maanden proberen. Ik vind het knap. Helemaal wanneer je een stad wil leren kennen door heen en weer te pendelen vanuit Rotterdam. Hier komen wonen voor die paar maanden is natuurlijk de moeite niet. 

Zelf heb ik ook in Rotterdam gewoond, een stad die niet te vergelijken is met Amersfoort. ‘Niet lullen maar poetsen’ en ‘handen uit de mouwen’,  daar staan Rotterdammers om bekend. Aanpakken zal hij wel moeten, onze nieuwe wethouder. 

Van der Linde werd door de VVD naar voren geschoven nog voordat er in de raad besproken kon worden of er überhaupt nog wel een wethouder terug moest komen. Volgend jaar zijn immers alweer gemeenteraadsverkiezingen. Het is bizar dat een stad met de omvang van Amersfoort zeven wethouders heeft. Maar goed, Hans Buijtelaar heeft  veel werk achtergelaten, dus wellicht is een plaatsvervangend wethouder wel nodig. 

Toch verbaast het me dat er niemand in Amersfoort te vinden is die de stad kent, op de hoogte is van de dossiers en die genoeg capaciteiten heeft om Hans Buijtelaar op te volgen. Iemand die -in tegenstelling tot van der Linde-  wel ervaring heeft in de gemeentelijke politiek.  

Ik denk dat met Roald van der Linde een paard van Troje is binnengehaald. Iemand die niet alleen als persoon de stad binnendringt, maar die zijn hele netwerk en financiering meebrengt. Een frisse blik op de impasse omtrent de rondweg? Ik betwijfel het. Oog voor varianten? Ik moet het nog zien. Geen woorden maar daden. Die rondweg komt er. Wat ik je brom.

Gemeente, plaats die bomen gewoon!

Hè? Waar is het boompje gebleven dat Extinction Rebellion Amersfoort had geplaatst bij de Koppelpoort? Ik zie  enkel wat losliggende tegels op de plek waar zondag nog een wilgenboompje stond met de tekst: ‘Laten we bomen planten in plaats van kappen. Doen jullie mee? ‘ Ook op twee andere plekken waren boompjes geplant.

Wie o wie heeft het boompje weggehaald? Was het wethouder Kraanen die nog wel wat ruimte over had in zijn tuin? Hij had immers gereageerd: ‘als ze het al overleven, wat ik zeer betwijfel, dan zullen we er goed voor zorgen.’  Kraanen adviseerde daarnaast een cursus bomenplanten. Goede tip! Ik hoop dat de duizend Amersfoorters die eind vorig jaar een gratis boompje kregen van de gemeente ook zo’n cursus hebben gehad zodat de boompjes niet bij het tuinafval terecht zijn gekomen door gebrek aan kennis. 

De activisten vinden dat de gemeente Amersfoort te weinig doet aan een duurzame toekomst. Dat begrijp ik wanneer ze het hebben over de bomenkap die al gedaan is voor de aanleg van de westelijke rondweg. Maar om te zeggen dat de gemeente weinig aan duurzaamheid doet is wel wat kort door de bocht. Denk maar aan de projecten als ‘operatie Steenbreek’ en de regenwatercoaches die worden ingezet. En vergeet niet de poging van de gemeente om binnen een paar jaar vierduizend bomen te planten door de hele stad. Prima actie, na jarenlang bezuinigd te hebben op groen.

Maar waar ik me zelf nogal over verbaas zijn die idiote palen met daaraan een briefje waarop staat dat er op die plek een boom geplant gaat worden. Waarom gemeente? Waarom? Om aan te geven hoe goed je bezig bent? Het ziet er niet uit en ik vind het borstklopperij. En wat wordt er gedaan met die vierduizend geplastificeerde kaartjes en die palen die overblijven nadat er daadwerkelijke en nieuwe boom is geplaatst? Kom op. Plaats die bomen gewoon! Die schouderklop komt wel weer wanneer we ooit weer groenste stad zijn van Europa. Of duurzaamste.