Streep eronder, klaar!

Zou het geholpen hebben, die streep door de stad? Al sinds oktober loopt er vanaf de Kamperbinnenpoort een dikke witte streep midden door de Langestraat tot aan de Varkensmarkt. Daarna splitst de streep zich en lopen er lijnen door de Arnhemsestraat en de Utrechtsestraat. 

Hoe zou dat zijn gegaan? Heeft iemand op het stadhuis bedacht dat je met zo’n streep door de winkelstraat de bezoekersstromen beter kan scheiden en zo de kans op corona kan verminderen? Toch gek dat zo’n simpele streep dat kan stimuleren? Een handige en relatief goedkope manier om ons in het gareel te houden!

Ik moet eerlijk toegeven dat die streep me lange tijd niet was opgevallen, maar nu ik hem bewust zie heb ik de neiging om er constant overheen te stappen, als een soort protest. En toen ik laatst ’s avonds op de fiets door de Langestraat reed heb ik geprobeerd om de hele lijn, bijna 500 meter, te volgen zonder er vanaf te wijken. Dat is net niet gelukt, iemand liep te dichtbij.

Wie zou die streep hebben aangelegd en ging dat handmatig of met een machine?  Wat voor verf is er gebruikt want het zit er na acht maanden nog goed op. En de belangrijkste vraag: Kan die streep er ook weer makkelijk af? Ik vind het namelijk heel lelijk, zo’n streep midden door de prachtige binnenstad. 

Aan de andere kant blijft die streep ons ook herinneren aan de coronacrisis. De witte lijn  staat bijna symbool voor de verdeeldheid van het afgelopen jaar. Wappies tegenover schapen. Mensen die dansend en protesterend de stad doortrokken tegenover mensen die ontzettend hun best deden om te zorgen dat het virus in ieder geval niet door hèn werd verspreid. Winkels en restaurants die dicht moesten tegenover supermarkten die waanzinnig draaiden.

Het wordt nu, nu alle maatregelen één voor één weer teruggedraaid worden, wel tijd om die verdeeldheid in Amersfoort weer weg te poetsen. Dus weg met die streep. Ik hoop dat die echt nooit meer terugkomt. Streep eronder. Klaar!

Gemeente, verzin een list!!!

Ik word steeds kwader. Hoe langer ik er over nadenk, hoe bizarder ik het vind. De gemeente Amersfoort gaat de groep mensen met de laagste inkomens korten. Een jaarlijkse toeslag waarmee mensen in de bijstand wat extra’s konden kopen is flink verlaagd en de manier waarop dat gecommuniceerd is verdient ook al geen schoonheidsprijs. Je zult maar elk dubbeltje om moeten draaien en dan in een brief lezen dat je jaarlijkse toeslag ‘iets lager’ wordt terwijl het om een paar honderd euro gaat.  Echt een ongelooflijke misser!

Natuurlijk heb je als gemeente een budget waarmee je rond moet komen, maar de keuze om bezuinigingen bij deze groep te leggen begrijp ik echt niet. Wie verzint dat? De boodschappen zijn duurder geworden, vaste lasten gaan omhoog en ook andere aanvullende potjes verdwijnen.

Deze bezuinigingen komen volgens mij als een boemerang terug. Minder geld betekent vaak ongezonder leven.  Ondertussen zet de gemeente projecten op om ons fitter en gezonder te krijgen. Dat is toch krom? En de stress die leven in armoede oplevert kost op den duur ook meer geld. Daar heb je geen hogere wiskunde voor nodig.

Dus Gemeente Amersfoort; verzin een list! Er moet toch iets op te vinden zijn? Is er geen duur project in Amersfoort dat misschien kan worden afgeblazen? Kan er wellicht een deal  worden gemaakt met een projectontwikkelaar waardoor hij afziet van het bedrag dat hij nog moet krijgen waardoor dat geld kan terugvloeien naar de bijstand? Of valt er niets van de gemeenteraad te verwachten en moeten wij als Amersfoorters zelf in actie komen en een crowdfunding starten onder het motto ‘Amersfoort helpt Amersfoort’?

Tijdens corona was de leus van Amersfoort ‘We doen het samen, op afstand’. Dat van die afstand dat klopt inderdaad: Door deze maatregelen groeit de afstand tussen de arm en rijk in de stad. Maar dat ‘we doen het samen’ slaat nergens op. Wij laten een groep Amersfoorters in de stront zakken! Ik vind dat niet te verteren.

Eén streepje!

Heeft ze nou een zwangerschapstest gedaan? Mijn hart slaat even op hol. Dochter Pien zit met tranen in haar ogen aan tafel. In haar handen een langwerpig plastic tester. Het lijkt op de zwangerschapstest die ik zelf zo’n 18 jaar geleden gebruikte en die de komst van Pien aankondigde. Ik huilde destijds van blijdschap, maar Piens tranen kan ik niet meteen plaatsen.

Dan pas zie ik dat er een doosje naast haar staat. Biosynex staat er op. Langzaam valt het kwartje en gaat mijn hartslag weer wat omlaag. De corona zelftests zijn binnen en Pien heeft er meteen maar eentje uitgeprobeerd. De tranen komen door het stokje dat ze net uit haar neus heeft gehaald.  

Dit zijn de tests waarover we een mail hadden gekregen van school. Elke maand krijgt Pien, net als al haar studiegenoten, acht van die doosjes. Het is de bedoeling dat ze twee keer per week zo’n test doet en bij een positieve uitslag thuisblijft. Mijn dochter had al aangekondigd de tests zeker te gebruiken. Ze loopt stage op een basisschool en ze wil haar stage-begeleidster of de kinderen niet besmetten met het virus. Die tranende ogen neemt ze voor lief.

Pien kijkt op haar horloge. ,,Nog een paar minuten, dan krijg ik de uitslag.” Ze pakt het papier er nog eens bij. ,,Misschien had ik eerst de gebruiksaanwijzing even goed door moeten lezen want ik zie nu pas dat ik eigenlijk mijn handen had moeten wassen en mijn neus had moeten snuiten.” Het is een gebruiksaanwijzing met veel tekst en kleine lettertje. Gelukkig staan er ook foto’s bij.

Ik ben benieuwd hoeveel jongeren daadwerkelijk aan de slag gaan met deze tests. De tests zijn niet verplicht en de resultaten mogen niet worden vastgelegd. Dat in combinatie met pubers…  Ondertussen zijn er slimme ondernemers die binnenlopen op deze testen. Die lachen zich rot om de grote order die ze hebben gekregen. 

Ineens hoor ik ,,één streepje!”  Pien klinkt opgelucht, ze heeft geen corona. En zwanger is ze ook niet!

Misschien toch niet eerlijk…

Ik geef het toe. Ik vond dat ze nogal overdreven reageerden, die mensen die vlakbij het zwembad Liendert woonden. Op die plek zou na het sluiten van het bad een woontoren komen en omwonenden gaven een paar jaar geleden al aan dat ze bang waren voor schaduw en verkeersoverlast. De bewoners verenigden zich in ‘Bezorgd Liendert’ en trokken bij de gemeente aan de bel. 

Destijds vond ik het een beetje flauw. Natuurlijk wil niemand een grote woontoren in zijn achtertuin, maar kom op zeg; de woningnood is hoog in onze stad en dat betekent een beetje geven en nemen. Zelf wil ik ook graag dat onze zoon Teun en dochter Pien later een huis kunnen huren in onze stad. En zo zijn er meer ouders die niet kunnen wachten tot hun kinderen het huis uit kunnen.  

Inmiddels begin ik de vereniging Bezorgd Liendert te begrijpen. Het gaat allang niet meer alleen om een toren op de plek van het zwembad. In de hele wijk zijn meerdere woontorens gepland. En ook nog eens flink hoog. Waarom zo’n concentratie hoge gebouwen in een wijk als Liendert, waar de mensen sowieso al dicht op elkaar wonen? Waarom niet kijken naar mogelijkheden in wijken met meer ruimte?

Bezorgd Liendert roept bewoners op om morgen te protesteren. Door het actiecomité wordt er drop uitgedeeld met de tekst; stop met proppen. Er is geflyerd en ook is er veel aandacht via de media. Of het nog zin heeft? Ik betwijfel het want volgens mij zijn de plannen al in een vergevorderd stadium. Maar het is goed dat duidelijk wordt dat de verhoudingen compleet zoek zijn. Dat moet de gemeente nu toch ook inzien? Waarom niet een paar woontorens in een wijk als het Bergkwartier, Vathorst of aan de rand van Elisabeth Groen? 

Alle Amersfoorters zijn gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen. Dat is het gevoel dat ik krijg.  En dat terwijl je van de gemeente toch mag verwachten dat ze zich inzet voor àl haar inwoners; of je nu in een flat in Liendert woont of in een villa in het Bergkwartier.