Hadden we maar een huisje gehuurd, net als we eind februari 2020 hebben gedaan. Dat was de week voordat corona Nederland overviel. We zaten in een huisje in Epen, in het prachtige Geuldal in Limburg. Wat hebben we genoten! We wisten toen nog niets van PCR-tests, vaccinaties, donkerrode gebieden en in quarantaine moeten. Dat is nu bijna niet meer voor te stellen.
Maar we hebben geen huisje gehuurd. Door alle onzekerheden deze zomer, zowel wat corona betreft als de plannen van onze kinderen, hebben mijn man en ik niets gepland. Dochter Pien wil het Pieterpad lopen en zoon Teun begint in september een studie in Zweden. En wij? Wij proberen flexibele ouders te zijn die de kinderen op weg helpen en ondertussen zelf ook nog proberen wat vakantie mee te pikken. Flexibiliteit. Ik dacht dat ik dat wel had, maar de rek is er inmiddels wel uit. En ik zal wel niet de enige zijn die lichtelijk gestrest de zomervakantie in gaat.
Je zult maar met je gezin naar het buitenland willen. Wat een gepuzzel. Sommige gezinsleden zijn wel gevaccineerd, anderen niet. Moet je een PCR-test doen of is dat niet nodig? Krijg je de uitslag wel op tijd en haal je het vliegtuig nog? En hoe zit het met in quarantaine moeten? Wat een onzekerheden. Op vakantie gaan is niet meer lekker relaxen, maar een puzzel waar de spelregels ook nog eens per dag kunnen veranderen.
Ik had me al neergelegd bij een week of twee kamperen in Nederland maar nu ik de weersvooruitzichten zie twijfel ik. Heb ik wel zin in regenbuien op de camping? Ach, laat ik niet zeuren. De eigenaren van het huisje dat we in het Geuldal huurden zijn waarschijnlijk nog bezig met het verwijderen van de modder op de muren na de overstromingen twee weken geleden. En ik mag al helemaal blij zijn dat we daar toen niet op een camping stonden. Dat relativeert de boel ook wel weer. Ik verlang nu al naar een lange hete zomer volgend jaar. Zonder PCR-tests, quarantaines en wolkbreuken…
enzofoort 