Missie

Ik had een missie gisteren tijdens Koningsdag, namelijk het vinden van een specifiek koffiekopje. Dinsdag brak ik het lievelingskopje van meneer Enzofoort. Je kent dat wel. Zo’n kopje dat lekker vasthoudt, precies groot genoeg is en zo fijn drinkt. Het kopje stond op het aanrecht en ik wilde het in de vaatwasser zetten, maar dat was al niet meer nodig. Het lag ineens in stukjes op de keukenvloer. Meneer Enzofoort was niet boos of verdrietig, maar wel teleurgesteld. Vandaar dat ik gisteren heel Amersfoort heb afgezocht of ik ergens tussen de spelletjes, de boeken, de oude skates en het geluid van kinderen op hun blokfluit, zo’n zelfde kopje kon vinden.

Het leek mij geen kansloze missie, want het kopje was een paar jaar geleden gekocht bij Jans Pakhuys aan de Grote Sint Jansstraat. Mensen met een beperking maken en verkopen hier kunst en cadeautjes en wij hadden dus zo’n kunstig kopje. Om eerlijk te zijn; ooit hadden we er vier maar de andere drie waren al eerder gesneuveld. Zo gaat dat in huize Enzofoort. Ik ben naar de winkel gegaan maar helaas zat dit type kopje niet meer in het assortiment. Terwijl meneer Enzofoort zich in zijn tulpenpak hees liep ik al langs de verschillende kleedjes. Ik begon op de Bloemendalsestraat. Wat een sfeer! Ooit zat ik daar zelf met Teun en Pien en dozen vol met zooi. Gisteren gingen zij hun eigen gang en kon ik mij storten op mijn eigen missie. Het gaf sturing aan mijn dag.

Ik zag pauwenveren, limonade in infuuszakken, koekjes en veel bekenden, maar tijd voor een praatje had ik niet. Ik stond dan ook niet al te lang stil bij de verschillende kraampjes en heb me vooral gefocust op serviesgoed. Kopjes genoeg. Ook met Willem Alexander en Maxima er op, maar niet het kopje waar ik naar op zoek was. Ook niet in de Langestraat en op de Kamp. Gisteren is het niet gelukt maar mijn kansen zijn nog niet verkeken. Op 10 juni hebben we rommelroute in de wijk Kruiskamp en de binnenstad. Als je iemand dan ziet turen naar het servies dat er tussen staat ben ik het. Want scherven brengen misschien geluk, maar meneer Enzofoort blijft voorlopig teleurgesteld.

Dit is het kopje waar het om gaat. De kleuren zijn nu wat flets, maar waren feller toen het kopje nog nieuw was.

Fabeltjes

,,Leg gewoon op tafel wat het probleem is, dan hoeven we elkaar niet dit soort wijverige verwijten te maken. “ Jinek Ooievaar kijkt streng naar alle deelnemers in het praathuis. Naast haar zit Pauw de Uil, hij kijkt geamuseerd rond.Mark de Vos is in zijn element. ,,Hatsekidee”, zegt hij en kijkt lachend naar Alexander de Wolf die achter de bar staat. ,,Ik ben een optimistisch mens dus dat wordt smikkelen de komende vier jaar”. Alexander de Wolf kijkt hem meewarig aan en schenkt nog een sapje in.

Het is verkiezingstijd in het grote dierenbos. Marianne Zebra komt op voor alle dieren en is daardoor flink geliefd. De gebroeders Kees en Gert-Jan Bever zagen iedereen door over God en boren nieuwe normen en waarden aan. Alle lijsttrekkers doen hun best om hun zwevende dierenvriendjes te overtuigen dat hun partij de beste is.Jinek Ooievaar geeft het woord aan Sybrand Woefdram en hij begint een heel betoog over de Nederlandse identiteit. Zijn stem klinkt wat lijzig en alle dieren dutten een beetje in totdat hij zegt ,,…daarom vind ik dat alle kinderen op school het fabeltjeskrantlied weer moeten gaan leren”. ,,Tuut, tuut, tuut, tuut, “zegt Sylvana de Mier, terwijl ze haar bril rechtzet. Geert de Raaf sneert; ,,Dat is alleen maar verkiezingsretoriek. Eerder stemde je nog tegen een motie om de Fabeltjesvlag op te hangen in de klas en ons volkslied te laten zingen en nu zeg je ineens dit. Sybrand Woefdram probeert het nog eens; ,,Ik vind onze identiteit gewoon heel belangrijk!”.

Jesse de Haas springt op, stroopt zijn mouwen op en zegt; ,,Er zijn toch wel andere manieren om onze identiteit uit te drukken? Misschien moeten we wat meer windmolens neerzetten in ons dierenbos. Dat is duurzaam en goed voor het milieu.”  ,,Dan kun je beter eikebomen planten.” zegt Tunahan Paradijsvogel  ,,eikels genoeg”. ,,Hatsekidee zeg…” , zegt Mark de Vos tegen Tunahan. ,,Al het je niet bevalt dat pleur je toch gewoon op?”

De sfeer wordt grimmig. Jinek Ooievaar probeert de gemoederen te kalmeren voordat het debat uit de hand loopt.  Dan neemt Pauw de Uil het van haar over. ,,Jongens, we ronden af. Het is tijd om te gaan slapen. Dus oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker”.