,,Nee hoor, ik krijg juist heel veel aandacht”, zegt mijn 93-jarige tante aan de andere kant van de telefoon. ,,Veel mensen sturen kaarten en je neef komt steeds een tas boodschappen brengen en doet er vaak wat lekkers bij.” Mijn tante klinkt enthousiast. ,,Hij mag helaas niet naar binnen maar als ik vanuit mijn slaapkamer naar buiten kijk kunnen we net naar elkaar zwaaien.” Wat is ze krachtig! Na een half uurtje nemen we afscheid. Het was fijn haar even te horen.
De crisis heeft ons wakker geschud. Veel mensen denken aan een ander en we bellen elkaar wat vaker. Ook wordt er hulp aangeboden. In onder meer de wijken Liendert en de Koppel zijn deze maand burenhulp-diensten opgezet omdat die daar nog ontbraken. Er worden kaartjes gestuurd naar eenzame ouderen, bloemen bezorgd en er zijn organisaties die muziekoptredens verzorgen in binnentuinen van senioren-complexen. Maar wat wel bijzonder is: er zijn veel meer mensen die hulp aanbieden, dan dat er mensen zijn die hulp vragen.
Een vriendin van mij is kinderwerker en zij vertelde me dat ze een moeder had gebeld bij wie het allemaal een beetje boven het hoofd was gegroeid. Na een fijn en intensief gesprek zei de moeder:,,Ik zou zelf niet zo snel aan de bel trekken of je bellen, maar ik ben blij met je telefoontje”.
Wat is dat toch een gek mechanisme; zelf niet om hulp willen vragen. Doe je dat niet omdat je denkt dat andere mensen het meer nodig hebben? Heb je het gevoel dat je dan kwetsbaar overkomt? Waar ben je bang voor? Volgens mij vergeten veel mensen dat diegene die hulp aanbiedt dat ook doet omdat hij of zij er zelf blij van wordt. Dat ze graag een praatje maken omdat ze dat zelf ook zinvol vinden. Dat het afgeven van boodschappen hen ook een goed gevoel geeft.
Op http://www.indebuurt033.nl zijn alle initiatieven uit de hele stad verzameld. Uit alle hoeken van de samenleving wordt hulp aangeboden. Zet je trots, angst, of wat het dan ook is overboord en vraag hulp als dat nodig is. Waarschijnlijk maak je daar ook iemand anders blij mee.
De telefoon gaat. Ik kijk en zie dat het een vriendin uit Haarlem is. Ik neem op. Ze zegt: ,,Hi, ik wil even horen hoe het met je gaat. Ik heb je al zo lang niet gesproken….”.
enzofoort 