Ongeloof en verdriet. Mijn gedachten zijn chaotisch en ik blijf maar huilen. Het kan niet waar zijn, het mag niet waar zijn, maar toch is het echt gebeurd. Mariëlle is dood.
Zaterdagavond kregen we het bericht dat ze tijdens het duiken op de Vinkeveense Plassen buiten bewustzijn was geraakt. Na reanimatie op de wal is ze naar het ziekenhuis gebracht. Dat konden meneer Enzofoort en ik amper geloven. Sterke, energieke, eigenzinnige Mariëlle? op de intensive care? Aan de beademing? Terwijl de uren vorderden kregen we steeds meer nieuws. Ze had bewogen en haar hartslag was goed. We klampten ons vast aan dit bericht en dachten op dat moment dat ze er wel doorheen zou komen. Zo’n sterke persoonlijkheid, letterlijk en figuurlijk, dat kon niet mis gaan. Mocht niet mis gaan. Maar het ging wel mis. Haar hersenletsel bleek te groot en Mariëlle stierf dinsdag. Haar beide dochters, 14 en bijna 16 jaar oud, hielden haar hand vast. Dat kun je je toch niet voorstellen? Het ene moment zegt je moeder je gedag omdat ze gaat duiken en een paar dagen later overlijdt ze. Zo oneerlijk.
Mariëlle laat veel achter. Immens verdriet bij de mensen die afscheid van haar moeten nemen. Optimisme bij de familieleden en vrienden van de tien mensen die een orgaan van haar hebben gekregen. Tien mensen! Mariëlle had zich al lang geleden aangemeld als orgaandonor. Waarschijnlijk met het idee dat het toch nooit zover zou komen maar het liep anders.
Twee zusjes zijn hun prachtige moeder kwijt, maar misschien zitten andere dochters nu naast het bed van hun vader en hebben zij weer hoop op een toekomst. Misschien zorgt een nieuwe lever ervoor dat die vader na lange tijd weer kan gaan sporten, kan gaan leven.
Wellicht dat een oma weer met haar kleinkinderen kan wandelen door de polder, omdat ze dinsdag een hartklep heeft ontvangen van de sterke Mariëlle. Wie weet kan een twintiger weer plannen maken dankzij een gedoneerde nier.
Het is een schrale troost, maar voorlopig het enige kleine lichtpuntje voor iedereen die van Mariëlle hield. Als geen ander zei ze volmondig “JA” tegen het leven en iets van haar leven heeft ze nu doorgegeven. Mariëlle is dood. Maandag nemen we afscheid.
enzofoort 