Komen en Gaan

Hij is weg! Zomaar… Verdwenen. Was het u eigenlijk al opgevallen? Misschien bent u er de laatste weken al menigmaal langsgefietst maar heeft u het helemaal niet gemerkt. De sculptuur van het been van Henk Visch staat niet meer voor de vroegere Kunsthal aan het Smallepad. Hij is verhuisd. Naar een plekje in een nieuwbouwwijk in Amsterdam.
Ik vind het jammer. Ik hield van het been. Het deed mij altijd denken aan een sprookje. Alsof er een reus door het gebied had gelopen. Helemaal wanneer je de koppelpoort op de achtergrond zag.

Daarom vond ik de reuzestoel van Rietveld misschien ook wel zo gaaf. Die stoel stond tijdens het themajaar “100 jaar De Stijl” bij de Koppelpoort. Het was grappig om te zien hoe toeristen en stadgenoten de drie meter hoge stoel beklommen. Er zijn heel wat foto’s van genomen. Ook dit grote kunstwerk is weggehaald.

Gelukkig kwam De Boei wel weer terug in het gebied. Dit rood-witte gevaarte mocht eerder niet geplaatst worden bij de Kwekersbrug omdat het aan vergunningen ontbrak. Het werd daarom tijdelijk bij De Spullenmannen gestald maar nu staat hij wel weer in de haven. Helaas wel wat verdekt opgesteld op de hoek van Zandfoort aan de Eem, ik had hem toch liever bij de kwekersbrug gezien. Ietsje verder, onder de spoorbrug, hangt ook nog steeds de kroonluchter van 80-duizend euro. Hoewel je wel moet weten dat hij er hangt want voor je het weet ben je hem voorbijgefietst.

Het kunstwerk “alles wat ik zie is van mij” van kunstenaar Peter Stel draait volgens mij ook weer overuren. De ronde bank stond een tijdje stil maar er zit weer beweging in.Hangende kunst, draaiende kunst, boeiende kunst. Ik ben er dol op.

Eén kunstuiting die een paar jaar geleden verdwenen is zou ik graag terugzien; de poëtische teksten bovenop Dara. Ooit weggehaald omdat een buurtbewoner bezwaar maakte. Hij zou door de tekst niet meer naar de “Lange Jan” kunnen kijken. Wie weet is die buurtbewoner inmiddels verhuisd en kunnen we alsnog een tekstbord op het pand laten plaatsen.

Ik heb zitten piekeren over een mooie pakkende zin maar als iemand anders nog een leuke tekst heeft liggen; laat het me weten!

 

 

 

 

Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Wat een bizarre week was het. Terreur in België, de dood van Cruijff en de spanning of The Passion goed zou verlopen. Dat verliep goed, was indrukwekkend en gaf hoop. Met dat optimistische gevoel wil ik open en enthousiast de lente in. Ik ben positief gestemd want ik zie mogelijkheden.
De afgelopen weken heeft burgemeester Bolsius laten zien hoe flexibel de stad is. Als hij ergens ‘ja’ tegen zegt is alles mogelijk. Kijk maar naar de organisatie rondom The Passion. Het hele ambtenarenapparaat werkte mee en binnen no time waren de vergunningen geregeld en was alles rond. Het hele Eemplein werd opgetuigd en als alles weg is, is er weer ruimte voor andere artistieke zaken.
Zo hoop ik dat ‘de zeeboei’ weer teruggezet wordt bij de Kwekersbrug in Amersfoort. Een prachtige lokatie voor dit kunstobject. We worden er vrolijk van, hij staat niet in de weg en het is een echte blikvanger. Een cadeautje voor onze stad! Voor diegene die alle vergunningen heeft geregeld voor The Passion is dit vast een makkie. En dan kan hij of zij meteen een vergunning regelen voor een nieuw tekstbord boven op DARA, want ik mis nog steeds de prikkelende teksten die er tot vorig jaar op stonden. De teksten waren inspirerend en hoopgevend en dat hebben we nodig in deze tijd. Wanneer de vergunning er snel doorkomt kunnen we nog deze lente een nieuwe tekst plaatsen. Bijvoorbeeld de tekst: “Wij zijn met meer”.

Wat mij ook te gek lijkt is een speelfontein op het Eemplein deze zomer. Zo één als vorige jaren in Baarn stond. Waterpret voor groot en klein. Omwonenden gaan vast niet klagen over geluidsoverlast want als ze de muziek bij The Passion geen probleem vonden zullen kinderstemmen ook wel geen probleem zijn. Ik zie het al helemaal voor me; een ijsco-karretje erbij en genieten maar. Zit ik nog wel te denken aan een betere plek voor die kroonluchter die de gemeente jaren geleden onder de Smallebrug heeft laten plaatsen. Tachtigduizend euro kostte het, en bijna niemand die het ziet. Ach, daar komen we ook wel uit. Ideeën genoeg voor het Eemkwartier. Nu nog even een ‘ja’ van Lucas Bolsius.