Enquête

‘Wat betekent Pasen vooral voor u?’ Het is de eerste vraag van een digitale enquête van Citisens. Ik kijk naar de antwoorden; ‘Vrije dagen, Tijd voor bezinning, Begin van de lente, of Geen van bovenstaande’. Het is nog maar de eerste vraag en de twijfel slaat al toe. Vrije dagen heb ik momenteel al genoeg en echt een lentegevoel heb ik ook niet. Ik vul dan ook ‘Geen van bovenstaande in’. Daarna komt een stelling. ‘De naam Paasfeest zou moeten worden vervangen door Lentefeest’. Zo… dat is best een pittige. Ik druk op ‘Niet mee eens’ maar voel tegelijkertijd al een hele discussie opkomen over in hoeverre je Christelijke feesten moet opdringen aan een grote bevolkingsgroep die niet gelovig is. Leven en laten leven is mijn motto. Hoewel… het is vandaag Goede Vrijdag en we herdenken juist dat Jezus gestorven is. Toch?

Op naar de volgende vraag. ‘Wat gaat u doen tijdens de Paasdagen?’ Tja, dat is nog niet helemaal zeker, wij zijn niet van die planners. Uit de vele antwoorden kies ik ‘naar een festival of evenement’ want we hebben tenslotte al kaartjes voor het Mallejan Festival maandag. Het is het eerste kleinkunstfestival van Amersfoort en aangezien meneer Enzofoort en ik enorme liefhebbers zijn van kleinkunst laten we deze kans niet aan ons voorbij gaan.  Of we de laatste Bokketrap mee gaan maken zondag weet ik nog niet, maar als het even lukt zijn we ook daar van de partij. Ik ga verder met de enquête. ‘Is uw huis rondom Pasen speciaal versierd?’ Toen Teun en Pien nog klein waren had ik ruim van tevoren paastakken in huis waar ik gekleurde eitjes in hing. Ik kijk eens rond en realiseer mij dat er echt niets aan Pasen doet denken.

Terwijl de enquête zijn eind nadert voel ik mij steeds onrustiger worden. Geen versiering, nog niet nagedacht over een paasbrunch en zelfs geen paaseitjes in huis. Wat ben ik voor een moeder! Terwijl ik een concert van Bach opzet maak ik een boodschappenlijstje. Hopelijk zijn de paaseitjes en de paastakken nog niet uitverkocht. Straks loop ik naar zolder, ergens achter in de berging staat nog een doos. Met gekleurde plastic eitjes en een kip van stro.

 

Bokketrap 2014

 “Wat is dat nou voor rare actie… nooit wil je fietsen, en nu je een tocht kunt maken langs kroegen ben je ineens wel actief. En dan moeten de kinderen ook nog eens mee….” Dit was mijn reactie twee jaar geleden toen Marcoen met Pim en Puck de “Bokketrap” ging fietsen. Ik weet nog dat ik flink pissig was omdat ik het echt heel stom vond. Hoe vaak had ik niet voorgesteld om eens met het hele gezin een stukje te fietsen? De reacties waren steevast zo ‘lauw’ dat ik het er maar bij liet zitten. En nu…. nu was meneer wel ineens enthousiast. Grrrr….  De kinderen werden meegesleept en Puck werd halverwege naar huis gebracht omdat de ruim 30 km toch wel een beetje veel was voor Puck op haar kinderfiets. Het jaar daarop deden Marcoen en Pim weer mee, maar ik bleef uit koppigheid thuis. Stom vond ik het. Heel stom!

Dit jaar liet ik mijn koppigheid varen; het leek me namelijk wel een leuke manier om de Eerste Paasdag door te komen. Ik heb namelijk weinig met Pasen en om nu thuis naar een paar eieren te gaan zitten staren…daar had ik geen zin in. Verder wilde ik wel graag iets met zijn vieren ondernemen en nu Puck een ‘volwassen’ fiets had was het voor haar ook makkelijker te behappen.

Na het ontbijt begonnen we bij ‘de Vereeniging’ bij de Eemhaven, daar werden de vlaggetjes aan onze fiets gemonteerd. Verder fietsten we langs Biercafé Zomaar, Café de Dikke, Jackson5 in Stoutenburg, Eetcafé Dims en de Nieuwe Erven. Overal namen we een drankje en kregen we een hapje. Wat grappig was, na een paar lokaties herkende je steeds meer medefietsers en werd de sfeer steeds losser. Dat kwam waarschijnlijk ook wel door de Bokbiertjes. Het was echt een flinke tijd geleden dat ik aan het bier zat, maar zo in combinatie met de fietstocht was het erg lekker.

Ik denk dat een familie-traditie geboren is. Voor de komende ‘Bokketrappen’ heb ik wel een goed voornemen; niet zomaar achter iemand anders met vlaggetjes aanfietsen. Gewoon zelf goed de routebeschrijving lezen. Scheelt toch een paar kilometers.