We waren nog geen vijf minuten bezig met onze wandeling toen we muziek hoorden precies op het moment dat we door de tunnel bij de Eem liepen. We keken elkaar verbaasd aan, Anita en ik. Waar kwam dat nou toch vandaan? Toen we weer naar boven liepen bij “De Kade” begrepen we het. Het Regionaal Concertorkest van “Wilskracht” uit Amersfoort hield een buitenrepetitie. Hoewel…een repetitie, het was gewoon een een concert. Zo’n vijftig enthousiaste blazers en slagwerkers speelden bekende en onbekende nummers, met af en toe een solo-gedeelte door één van de orkestleden. Naast de orkestleden stond het rode busje van “Busje en meer”. Ingrid –de kracht achter dit leuke busje- stond met haar meiden klaar met koffie, thee en ook wijn.
We besloten even te gaan luisteren naar de muziek. Wat een onverwacht cadeautje! Het klonk prachtig en met een wijntje in onze hand genoten we. De akoestiek was prima en het was grappig om te zien hoe fietsers reageerden wanneer ze langskwamen en ineens al die orkestleden zagen en hoorden. De ene zwaaide met zijn handen in de lucht alsof hij een dirigent was, een man op de brommer toeterde en een dame op leeftijd stopte aarzelend en kwam er bij zitten. Toen de dirigent de pauze aankondigde zijn we alsnog begonnen met onze wandeling door de stad. Wat wonen we toch fijn in Amersfoort!
meer informatie: http://www.busenmeer.nl
En wil je meer weten over Wilskracht: http://www.wilskracht-amersfoort.nl
enzofoort 