We hebben het paradijs ontdekt. Een waanzinnige plek waar we ruim een week gestaan hebben deze zomer. Een plek in Italië, in het gebied “Le Marche”, dichtbij het middeleeuwse dorpje Penna San Giovanni. Marije en Eric van Ingen wonen daar sinds twee jaar met hun vier kinderen, twee honden en vijf katjes. In de zomermaanden kun je er kamperen. Tenminste als je geluk hebt, want ze hebben een kleine camping met vijf plaatsen. Wij hadden dit jaar geluk. We hadden hun adres gekregen van een goede vriendin van Marije, toen we op het schoolplein aan wat ouders rondom ons vroegen of ze een leuke camping in Italië kenden.
Het was een eindje rijden, maar oh, wat was het die moeite waard! We mochten naast het woonhuis staan omdat onze vouwwagen waarschijnlijk de rit omhoog vanaf het lager gelegen kampeerterrein niet zou kunnen maken.
Wat een uitzicht, wat een rust. Eigenlijk weet ik niet zo goed hoe ik het moet omschrijven. Het was een combinatie van het mooie weer, de prachtige natuur en de klik met de familie Van Ingen. Pim genoot met zoon Tijmen van het bouwen van een hut. Puck leerde Italiaans van dochter Feije. Marcoen en ik hadden fijne gesprekken met Marije en Eric, aan de stamtafel met een wijntje erbij. Boeken lezen deden we tussen de olijfbomen. Puck heeft nog jam gemaakt van de abrikozen die daar hingen en we dronken wijn van hun land. De naam van de camping “Campo Abbraccio” staat voor “veld van de omarming”. Zo voelde het ook; als een warme omhelzing, zonder dat het beknellend was.
Wordt vervolgd. Want ik wil nog veel meer kwijt over deze bijzondere plek.
enzofoort 