Kikkers die kwaakten in de vijver naast de gymzaal. De tafels en stoelen op een rij, de krakende schoenen van de surveillant en toch ook wel de gezellige sfeer die er hing.En de hitte, want het was dat jaar erg warm tijdens de examenperiode. Ruim dertig jaar geleden was ik zelf eindexamenkandidaat. Het was het jaar dat het LAKS, het Landelijke Actiecomité Scholieren, was opgericht en dat je daar voor het eerst kon klagen over het examen.
Eigenlijk bizar dat er in die dertig jaar maar zo weinig veranderd is. De leerlingen moeten nog steeds alles opschrijven, terwijl ze voor school vooral veel gebruik maken van de computer. Ze moeten nog steeds veel feiten kennen, terwijl ze in het dagelijks leven vaak snel iets opzoeken via google. De scholieren kunnen nu wel meteen na het examen via internet kijken wat het antwoord had moeten zijn. Wij konden alleen multiplechoicevragen checken via teletekst en antwoorden uitwisselen met klasgenoten.
Dochter Pien doet dit jaar ook eindexamen. Gisteren had ze haar eerste vak. Biologie. ,,Ging wel’’, was haar antwoord toen ik ernaar vroeg. Ik durfde niet door te vragen. Alles om stress te vermijden. Een extra knuffel geven, haar lievelingseten maken, er zijn. Meer kan ik niet doen. Helemaal vrij van stress ben ik zelf ook niet. Toen ik Pien gisteravond laat hoorde hoesten dacht ik; als ze maar niet de hele nacht wakker ligt. Dat viel gelukkig mee.
Ik ben niet zo’n moeder die haar kinderen vaak heeft overhoord en precies weet waar ze op school mee bezig zijn. Zo’n moeder die zelf examen zou kunnen doen omdat ze helemaal op de hoogte is van de lesstof en de exameneisen. Ik sta meer aan de zijlijn. De keren dat ik magister heb geopend om te kijken naar de cijfers van Pien en Teun zijn op een hand te tellen. Wat dat betreft slaat de twijfel nu toch lichtjes toe; heb ik de goede keuze gemaakt of had ik er meer bovenop moeten zitten?
Op 12 juni zullen we het weten. Dan hangen door heel Amersfoort de vlaggen uit. Hopelijk ook eentje bij huize Enzofoort. Een vlag met daaraan de schooltas van Pien. We zullen het zien.
enzofoort 