,,Hoe zit dat eigenlijk bij ons?” vraag ik mijn man terwijl ik een kop koffie inschenk. Mijn man pakt zijn iPad en zoekt op hoe wij onze energie hebben geregeld. ,,Oh, wij hebben mazzel”, antwoordt hij. ,,Wij hebben een contract waarbij de prijzen vaststaan tot…even kijken….begin 2023.”
Wat een geluk: Toen wij ons energiecontract regelden konden we niet vermoeden dat de energieprijzen dit jaar zo gierend uit de klauwen zouden lopen. Het was meer geluk dan wijsheid dat we het zo geregeld hebben. Wij mogen dan wel geluk hebben maar ik krijg buikpijn als ik denk aan al die Amersfoorters die al amper rond kunnen komen en misschien wel zo’n duizend euro meer moeten gaan betalen. Die komen er niet met de compensatie van de overheid.
,,Het maakt niet uit of je in een villa in het Bergkwartier woont of een bijstandsmoeder bent uit de Koppel die in een slecht geïsoleerd huis woont. Iedereen wordt ongeveer evenveel gecompenseerd.” Mijn man neemt een slok van zijn koffie. ,,Wat bizar dat wij dan straks ook ongeveer 400 euro compensatie krijgen”, zeg ik. ,,wij hebben dat helemaal niet nodig gezien ons vaste contract.”
,,Misschien kan de gemeente Amersfoort een fonds opzetten waar wij en anderen die compensatie in kunnen storten”, mijmert mijn man. ,,En mensen die hun energierekening niet kunnen betalen zouden dan geld uit dat fonds moeten kunnen krijgen”, gaat hij verder. ,,Anders is het misschien iets voor het Sociaal Fonds of de voedselbank”, voeg ik toe. ,,We hebben al een motto: Amersfoort laat niemand in de kou staan.’’
Wij worden steeds enthousiaster. Wij hebben het al besloten. De 400 euro compensatie die we van de overheid krijgen geven wij aan Amersfoorters die het echt nodig hebben. Ik hoop dat een betrouwbare Amersfoortse organisatie opstaat die dit financieel gaat regelen en dat er meerdere stadgenoten meedoen. Laten we solidair zijn. Daar wordt de wereld beter van en Amersfoort in het bijzonder!
enzofoort 