Schooltas

Kikkers die kwaakten in de vijver naast de gymzaal. De tafels en stoelen op een rij, de krakende schoenen van de surveillant en toch ook wel de gezellige sfeer die er hing.En de hitte, want het was dat jaar erg warm tijdens de examenperiode. Ruim dertig jaar geleden was ik zelf eindexamenkandidaat. Het was het jaar dat het LAKS, het Landelijke Actiecomité Scholieren, was opgericht en dat je daar voor het eerst kon klagen over het examen.

Eigenlijk bizar dat er in die dertig jaar maar zo weinig veranderd is. De leerlingen moeten nog steeds alles opschrijven, terwijl ze voor school vooral veel gebruik maken van de computer. Ze moeten nog steeds veel feiten kennen, terwijl ze in het dagelijks leven vaak snel iets opzoeken via google.  De scholieren kunnen nu wel meteen na het examen via internet kijken wat het antwoord had moeten zijn. Wij konden alleen multiplechoicevragen checken via teletekst en antwoorden uitwisselen met klasgenoten.

Dochter Pien doet dit jaar ook eindexamen. Gisteren had ze haar eerste vak. Biologie. ,,Ging wel’’, was haar antwoord toen ik ernaar vroeg. Ik durfde niet door te vragen. Alles om stress te vermijden. Een extra knuffel geven, haar lievelingseten maken, er zijn. Meer kan ik niet doen. Helemaal vrij van stress ben ik zelf ook niet. Toen ik Pien gisteravond laat hoorde hoesten dacht ik; als ze maar niet de hele nacht wakker ligt. Dat viel gelukkig mee.

Ik ben niet zo’n moeder die haar kinderen vaak heeft overhoord en precies weet waar ze op school mee bezig zijn. Zo’n moeder die zelf examen zou kunnen doen omdat ze helemaal op de hoogte is van de lesstof en de exameneisen. Ik sta meer aan de zijlijn. De keren dat ik magister heb geopend om te kijken naar de cijfers van Pien en Teun zijn op een hand te tellen. Wat dat betreft slaat de twijfel nu toch lichtjes toe; heb ik de goede keuze gemaakt of had ik er meer bovenop moeten zitten?

Op 12 juni zullen we het weten. Dan hangen door heel Amersfoort de vlaggen uit. Hopelijk ook eentje bij huize Enzofoort. Een vlag met daaraan de schooltas van Pien. We zullen het zien.

 

Examentijd

Dat examen Nederlands was een makkie gisteren. Lucas Bolsius denkt aan de vragen die hij kreeg over de muurgedichten die op diverse plaatsen in Amersfoort te zien zijn. Gedichten van bekende en onbekende dichters. Appeltje eitje, was dat. Lucas pakt zijn rood-geel-blauw gekleurde schooltas en doet er een flesje water in. Hij kijkt op de klok en ziet dat hij moet opschieten om op tijd bij geschiedenis te zijn. Dat examen gaat over Johan Van Oldenbarnevelt, ook niet al te moeilijk.

Dit weekend wordt het nog even flink doorblokken want dinsdag komt het vak waar Lucas het meest tegenop ziet; economie. Wat een rampvak is dat toch! Onderwerpen zijn de overschrijding van de kosten van poppodium Fluor, de extra kosten die gemaakt moeten worden voor de verbouwing van het JvO-gymnasium en de kosten voor het verbeteren van de rotonde bij het Eemplein. En misschien ook nog een vraag over het ingewikkelde horecaplan bij Sportcomplex Amerena. Het vak economie heeft Lucas slapeloze nachten bezorgd en hij verwacht hiervoor een herexamen te moeten doen, net als zijn klasgenoten Bertien en Hans.

Gelukkig gaat aardrijkskunde redelijk. Onderwerp is het klimaat en Lucas moet alles weten over het plaatsen van zonnevelden, over laadpalen voor elektrische auto’s, aardgasvrije woningen en het stoppen van houtrook. Voor duurzaamheid & klimaat verwacht hij, net als klasgenootje Astrid een dikke voldoende.

Volgende week staat ook nog kunst op het programma. Na het tentamen over de broedplaats De War stond hij gemiddeld heel slecht. Gelukkig gaat het examen over “Who’s afraid of Red, Yellow en Blue” dat te zien is in de Kunsthal KAdE. Daar hoeft hij niet veel meer voor te leren.

Lucas ziet wel op tegen maatschappijleer. Dat gaat over de breuk binnen de PvdA. Over wat er gebeurd is tussen El Messaoudi en De la Combé en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn voor de stad. Echt positief voor het beeld van politici is dit niet, en wat hij daar nu van moet vinden… Volgend jaar op 21 maart weten we of de klasgenoten van Lucas geslaagd zijn. Lucas zelf verwacht nog wel een aantal jaar te mogen blijven zitten en hangt binnenkort de vlag uit. Met schooltas. In stijl!