Leukste straat

Tevreden kijk ik vanuit mijn slaapkamerraam de straat in. Na maandenlange werkzaamheden in de Kruiskamp is onze straat eindelijk klaar. Nieuwe riolering, nette stoepen en sinds deze week ook nieuwe boompjes. Wat wonen we toch leuk! Het enige waar ik me nog zorgen over maak is de enorme snelheid waarmee sommige auto’s door onze straat scheuren en het feit dat er misschien betaald parkeren wordt ingevoerd naast het vergunningstelsel dat er nu al is.

Niet dat ik andere mensen een parkeerplaats misgun, maar de grote vraag is: voor welk probleem wordt er eigenlijk een oplossing gezocht? Volgens verkeerswethouder Buijtelaar is betaald parkeren nodig omdat patiënten niet voor de deur van hun fysiotherapeut kunnen parkeren wanneer dat vergunningengebied is. Maar daar hoef je toch niet zo’n heel betaald parkeren beleid voor op te tuigen?

Als er echt een groot parkeerprobleem is vind ik dat we dat met zijn allen moeten dragen, we wonen nu eenmaal in een stad. Maar om heel veel geld in parkeerautomaten te investeren omdat sommige mensen niet voor de deur van hun fysiotherapeut kunnen staan vind ik raar. Daar moet je toch een simpelere oplossing voor kunnen bedenken?

Als het argument is dat mensen de stad niet meer in gaan om te winkelen omdat ze daar niet kunnen parkeren dan moet er meer aandacht komen voor de parkeergarages. Neem nu parkeergarage Flintplein. Bijna driehonderdvijftig auto’s kunnen daar terecht, 24 uur per dag, 7 dagen in de week en vanaf die plek is het een kippeneindje naar het centrum. Of stimuleer Amersfoorters op de fiets of met het openbaar vervoer naar de stad te komen. Amersfoort pretendeert toch zo’n groene stad te zijn? Doe daar dan ook wat aan!

Hopelijk stemt de meerderheid van de raad over twee weken tegen. Ik verwacht namelijk dat als ze voorstemmen het overleg met de bewoners van de B-vergunning-gebieden niet heel constructief zal worden. Als ze het wel door willen zetten raad ik wethouder Buijtelaar aan om in ieder geval duidelijk te maken wat het echte probleem is. En laat de stad meer gebruik maken van de Flint-garage om de hoek. Tenslotte wil ik wel dat onze straat de leukste straat van de Kruiskamp blijft.

 

Hele Klus

Er staan drie auto’s voor me te wachten om de parkeerplaats bij het Neptunusplein op te rijden. Er is geen doorkomen aan en ineens zie ik een bord: “Druk op de parkeerplaats? Ga naar de parkeergarage onder de Jumbo, eerste 2 uur gratis”. Dat is het, denk ik en ik rijd richting parkeergarage. 

Gek wel, die garage is er al een paar jaar, maar ik ben er nog nooit geweest. Normaal doe ik mijn boodschappen met de fiets, maar omdat ik last heb van mijn schouders en ik inschat dat ik met zware tassen naar huis ga neem ik, bij hoge uitzondering, de auto.

Ik moet even omrijden en dan zie ik de ingang van de parkeergarage. Na een druk op de knop komt mijn kaartje eruit en gaat het hek open. Ik heb het niet zo op parkeergarages, waarom weet ik eigenlijk niet. Het eerste stukje van de garage loopt flink schuin naar beneden, gelukkig is er genoeg ruimte en hoef ik hier niet naar een plekje te zoeken. Gek wel, want buiten staan auto’s in de file te wachten op een parkeerplaats. 

Na het parkeren loop ik naar de voetgangersuitgang. Om bij de winkel te komen moet ik een trap op en buiten om richting de winkel lopen. Heb ik de lift soms gemist? Want hoe moet ik straks met mijn karretje naar de auto? Een mevrouw die me tegemoet loopt biedt uitkomst: “ Je kunt je karretje achterlaten bij het personeel van de Jumbo en dan vóór de Jumbo parkeren en dan zetten zij de boodschappen in je auto.” Wat omslachtig, wil ik dat eigenlijk wel? Inmiddels heb ik al spijt dat ik niet gewoon op de fiets boodschappen ben gaan doen.

Na de bakker, de kaasboer en de slager loop ik eerst maar weer eens naar de parkeergarage om in ieder geval deze tassen weg te zetten. Daarna loop ik weer naar de Jumbo en zie ik dat het flink druk is op de plek waar ik straks moet gaan staan om mijn boodschappen in ontvangst te kunnen nemen.  Het is me duidelijk; ik ga niet eerst mijn boodschappen achterlaten, de auto halen en dan daar staan wachten op mijn karretje.  

Ik zoek mijn boodschappen bijelkaar, betaal en besluit met het karretje via de ‘auto-ingang’ naar de auto te lopen. Dat valt nog niet mee, want met volgeladen karretje loopt het eerste gedeelte wel heel schuin naar beneden. Ik ben blij dat ik mijn naaldhakken niet aan heb en het karretje niet richting geparkeerde auto’s dendert.  

Ik laad mijn boodschappen in de auto en loop naar de betaalautomaat, tenslotte wil ik gewoon weer door het hek naar buiten. Daar zie ik het volgende briefje hangen:

 

Ik kijk nog eens om me heen. Dit is een mislukte garage; ik denk dat nog geen tiende van de garage bezet is en ik begrijp het ook goed. Geen lift, gedoe, vandalisme….

De auto start en ik rijd de garage weer uit. Tenminste….ik doe een poging. Het hek blijft dicht terwijl ik bovenaan het schuine gedeelte sta te wachten. In mijn spiegel zie ik dat ik een verkeerslicht beneden gemist heb en ook de automaat waar het uitrijkaartje in moet. Langzaam laat ik de auto achteruit zakken en rijd ik langs de automaat. Natuurlijk sta ik nets iets te ver weg zodat ik me flink uit moet rekken om het kaartje in de gleuf te doen. Het licht gaat op groen, het hek gaat open en ik rijd naar boven. Dit was de eerste en de laatste keer, volgende keer gewoon weer de fiets!