Hoe kwetsbaar is een mensenleven. Zo heb je nergens last van en leef je je leven. Een dag later krijg je tintelende vingers en pijn in je benen. Nog een dag later kun je bijna niet meer lopen en voor je het weet lig je in het ziekenhuis en ben je bijna geheel verlamd. Het overkwam mijn broer Piet een paar maanden geleden. Gelukkig wisten de artsen wat het was en kon hij er voor behandeld worden. Mijn broer bleek het Guillain Barré Syndroom te hebben. Een spierziekte die jaarlijks bij zo’n tweehonderdvijftig mensen voorkomt in Nederland.
Op de dag dat mijn broer in het ziekenhuis lag en klaar werd gemaakt voor de behandeling, had ik zelf een afspraak bij bloedbank Sanquin aan de Amersfoortseweg. Omdat ik goede aderen heb, ben ik al jaren plasmadonor. Daarbij wordt je bloed afgetapt en gaat het in een soort centrifuge. De rode bloedlichaampjes worden gescheiden van het plasma. Het plasma wordt opgevangen in een zak en daarna krijg je je eigen rode bloedlichaampjes weer terug. Toeval of niet, het plasma wordt ondermeer gebruikt voor het maken van immunoglobuline; het medicijn dat mijn broer diezelfde middag kreeg toegediend. Het was een bijzondere donatie, die anders voelde dan normaal.
Nu ben ik weer bij de bloedbank en denk terug aan de afgelopen maanden. Inmiddels gaat het wat beter met mijn broer. Hij kan weer lopen, maar rennen lukt nog niet. Hij kan weer whats-appen, maar af en toe tintelen zijn vingers nog. Zijn lichaam werkt weer redelijk, maar zijn geest heeft een flinke knauw gekregen. De angst, de pijn en de onzekerheid waren vreselijk.
Terwijl iemand koffie voor mij inschenkt, kijk ik naar het bloed dat naar de machine stroomt. Ik ben blij dat ik mijn broer heb kunnen helpen. Natuurlijk was het niet mijn plasma dat hij kreeg toegediend, maar toch voelde het wel zo. Alsof ik op deze manier iets kon bijdragen aan zijn herstel. Ik voelde me minder machteloos. De koffie die ik heb gekregen is nog niet eens op of de zak met plasma is al vol. Ik word afgekoppeld en een medewerkster van Sanquin bedankt me vriendelijk. Voordat ik weer naar buiten loop maak ik een nieuwe afspraak. Gewoon, omdat het kan.
enzofoort 