Kerstdiner

,,Hier een boompje ter verhoging van de kerstsfeer”, zegt Kees terwijl hij de ruimte binnenloopt waar hij en zijn collega’s even later zullen gaan genieten van een heerlijk kerstdiner. Menno loopt achter hem aan met de lichtjes en de ballen. Kappen en planten van bomen, daar is Kees goed in. Samen met Menno heeft hij laatst nog wat bomen geplant bij Stadspark Elisabeth Groen. ,,Deze dennenboom moest er toch uit voor de westelijke rondweg”, zegt Kees net iets te hard. ,,Niet over werk praten”, zegt Menno. ,,We hebben vakantie.”

Lucas staat met de menukaart in zijn hand voor het raam en staart naar buiten. Hij is er met zijn hoofd niet echt bij want hij denkt aan de bestrijding van de georganiseerde criminaliteit. Dat gaat het komende jaar nog een hele klus worden. Hij leest het menu nog eens door. Vis nog vlees voor Lucas en ook geen water bij de wijn. Helaas…

De deur gaat open. Het is Youssef met een onbekende man. De man draagt een oude jas en heeft zijn shawl hoog opgetrokken. ,,Deze meneer zoekt een plekje om te eten en te slapen want de opvang zit helemaal vol.” Simone schuift een stoel naar achter en reikt een bakje nootjes aan. ,,Ik wil liever een woning”, moppert de man. Micheline hoort het en begint meteen over de nieuwe woontoren op het oude zwembadterrein in Liendert. ,,Maar misschien kun je vanavond wel terecht in de tijdelijke nachtopvang Amergaard op het terrein van Zon en Schild.”

Astrid doet nog een blok op het haardvuur. Ze kijkt naar buiten en ziet tot haar grote opluchting dat het een beetje waait. De rook kan dus goed wegkomen. Ze staart in de vlammen en overdenkt het afgelopen jaar. Het was niet makkelijk, stemmen voor zaken waar je eigenlijk niet achter staat.

,,Hallo allemaal.” Hans komt binnen. In zijn hand een bak met ijs. ,,Ik zou voor het toetje zorgen en heb ijs meegenomen. Vanille ijs, overgoten met Amarena-kersensaus met bovenop heerlijke witte chocolade krullen.” Hij kijkt trots. ,,Die witte chocoladekrullen doen me denken aan een glijbaan die nog steeds niet open is”, bijt Ben hem toe. ,,Niet over werk praten, we hebben kerstreces.” Astrid stookt het vuur nog even verder op.

Campingleven

 

Astrid Janssen zit voor haar De Waardtent. Ze probeert met wat lucifers de takjes aan te steken die voor haar liggen. Het hout heeft ze uit het bos rondom de camping gesprokkeld. Eigenlijk is het slecht voor het milieu, zo’n kampvuurtje, maar fikkie stoken is zo fijn. En nu kan het nog. Hopelijk gaat buurman Kees niet zeuren over de houtrook.

De caravan van buurman Kees Kranen is groot. Kees wacht op zijn collega’s voor een potje Blufpoker of Mens-erger-je-niet. Fatma Koser Kaya komt voor een dagje over uit Den Haag. Zij heeft nog geen eigen plek op de camping. Tahsin Bülbül zou gisteren al komen voor een spelletje maar hij kwam weer niet opdagen.

,,Te gek. Ik mag van de glijbaan!”, Tyas Bijholt rent naar Ben van Koningsveld. ,,Je mag er op vanaf tien jaar!”. Tyas is zo blij als een kind en ook Ben kan een glimlach niet onderdrukken. Het gaat eindelijk de goede kant op met die glijbaan. ,,Het kan wel tot na de zomer duren voor hij echt open gaat”, antwoordt Ben. Tyas druipt teleurgesteld af en loopt richting Kees. Dan maar een spelletje doen.

Hans Buijtelaar en Dillian Hos komen aanfietsen. Ze hebben een mooie tocht gemaakt in de omgeving van de camping. Ze moesten bij de spoorwegovergang wel even wachten op een trein. Over een paar jaar is dat verleden tijd, want dan kunnen ze doorpezen over het fietspad dat bij de Westelijke Rondweg hoort. Dat ze dan ook meer tegenwind hebben omdat er minder bomen staan nemen ze voor lief.

In de oude stacaravan aan de rand van camping zit Hans van Wegen. Hij staat al meer dan achttien jaar op deze camping en heeft mensen zien gaan en komen. Hij is boos omdat hij binnenkort moet vertrekken. Er komt een rondweg en daarvoor moet Camping Groen wijken. Wat moet hij nu met zijn tuinkabouters en met het zelfgemaakte bordje met de tekst “Oost West Groen Best”? Hans schrikt op uit zijn gemijmer. Lucas Bolsius klopt op de deur en vraagt of Hans mee wil doen aan de barbecue. ,,Ik heb vegetarische kipspiesjes of wil je liever een burger?”, vraagt Lucas. Het zomerreces zit er gelukkig bijna weer op.

Geen probleem

Badend in het zweet werd Hans van Wegen wakker. Hij had gedroomd dat de hele binnenstad van Amersfoort vol stond met bierfietsen. Langs de Lange Gracht, op de Hof en zelfs op het Stadhuisplein was geen doorkomen meer aan. Hans keek op de klok. Het was nog maar vijf voor twaalf en hij kon de slaap niet meer vatten. Hij dacht terug aan de raadsvergadering. Daar probeerde hij politieke medestanders te vinden tegen die bierfietsen. Hans wist dat er nu al zeker twee keer per week zo’n fiets door de stad trok met alle gevolgen van dien. Geen enkele andere partij maakte zich zorgen. Sieta Koet van Amersfoort 2014 vond ook dat er geen probleem was: ,,En als er geen probleem is, waarom zouden we dan een oplossing bedenken?”  Een uitspraak naar mijn hart.

Hans Buijtelaar schrok wakker. Hij had gedroomd dat de hele Westelijke Rondweg vol stond met auto’s. Grote auto’s, kleine auto’s, zelfs hybride exemplaren stonden vast. Ze konden geen kant meer op. Hans keek op de klok. Vijf voor twaalf. De woorden van Sieta Koet galmden als een soort mantra door zijn hoofd: ,,als er geen probleem is, waarom zouden we dan een oplossing bedenken.”

Kees Kranen werd tevreden wakker. In Nieuwland was een bewoner die parkeerde zijn auto waar het niet mocht. Hij kreeg daarvoor een bekeuring maar de geparkeerde auto gaf geen overlast. Wethouder Kraanen, voortvarend als altijd, besloot dat er geen probleem was en toverde de bekeuring weg. Kees dacht: ,,Als er geen probleem is, bedenk ik wel een oplossing.’’ Een man naar mijn hart!

Toen het ging om de bierfietsen van Hans van Wegen was de raad het met Sieta eens. Waar het gaat om de overvolle wegen van Hans Buijtelaar zwijgen ze. En hoe ze over Kees Kraanen zijn actie denken? Geen idee.

Regeren is vooruitzien. Maar soms kijk je gewoon niet goed vooruit en blijkt je verwachting niet te kloppen. Voortschrijdend inzicht heet dat. Bij Van Wegen lach ik besmuikt, bij Buijtelaar denk ik aan 67 miljoen. En aan Kees Kraanen zal ik denken wanneer ik zelf een bon onder mijn autoruit vind omdat ik ,zonder overlast te geven, illegaal in mijn eigen straat parkeer.

 

Wie is de Mol?

Wat kan onze gemeente Amersfoort toch enorm blunderen. Ik sta er elke keer weer versteld van. Is het niet een datalek, dan is het wel het kappen van teveel bomen. Staat de gemeente niet onder curatele door wanbeleid dan krijgen ze ‘onverwacht’ te weinig geld via de precariobelasting. De gemeente heeft flinke steken laten vallen. Het hele breiwerk dat gemeentelijk bestuur heet, lijkt wel een broddellap te worden.

Het laatste debacle is de fout die gemaakt is tijdens de aanbesteding van het plaatselijk welzijnswerk. Hoe krijg je het voor elkaar om bij zo’n procedure, waarbij het gaat om miljoenen en om de banen van vele Amersfoorters, zo’n belachelijke fout te maken? Wie heeft er zitten slapen? Was er misschien opzet in het spel en wie is daar dan verantwoordelijk voor? Daar ben ik wel nieuwsgierig naar.

Het brengt me op het volgende programma-idee voor KeiTV of mediagroep EVA: een eigen Wie is de Mol van Amersfoort. Dat wordt een prachtig programma vol intriges. Ik zie het al voor me; een fietsende wethouder Hans Buijtelaar die de aandacht van de precariobelasting probeert af te leiden door een camera op zijn fiets te plaatsen en daar de aandacht op te vestigen.Of wethouder Fleur Imming die probeert zo onzichtbaar mogelijk te blijven zodat het rumoer omtrent het datalek en de mislukte aanbesteding wat naar de achtergrond verdwijnt.

Hans van Wegen van BPA heeft het hoogste woord en vertelt zoveel onzin dat hij de mol juist niet kàn zijn.Maar tijdens het programma is ook te zien hoe Jacques Happe enthousiast vertelt dat hij vindt dat het geruzie tussen #InDeBuurt en U Centraal over moet zijn. Hij stelt voor om deze partijen in één ruimte te zetten net zolang tot er één gemeenschappelijk resultaat is bereikt. Dat is een originele oplossing! Je blundert als gemeente en legt dan het ontstane probleem neer bij de gedupeerden: typisch een mollenstreek

Presentator van het programma is natuurlijk burgemeester Bolsius. Aan het eind van de serie zullen we zien wie De Mol van Amersfoort is. Wie de winnaar wordt moeten we nog afwachten maar maar de verliezer is al bekend; dat zijn wij. De inwoners van Amersfoort.