Denk niet aan een rode sjaal

,,Hoe krijgt hij het toch steeds weer voor elkaar om iedereen op de kast te jagen met zijn twitterberichtjes.” Ik smeer wat boter op mijn cracker en pak de kaasschaaf ,,Hij schrijft de meest vreselijke dingen maar voelt zich totaal niet aangesproken.” Ik zucht en kijk naar mijn dochter Pien die tegenover me zit.

,,Wat twitterde hij dan”, vraagt ze. Mijn man schenkt melk in en antwoordt: ,,Al die donkere mensen komen graag naar het lichte land, om daarna te klagen of te mopperen over al die lichte mensen.” Hij zet het pak weg. ,,En dan vraagt  Van Wegen zich ook nog af of je witte of blanke mensen moet zeggen.”

Pien kijkt me met grote ogen aan: ,,Zit deze man in de gemeenteraad, dat kan toch niet? Dit is toch een racistische opmerking?”  Ik knik, ja deze man zit in de gemeenteraad en ja dit is racistisch. Het is niet de eerste keer dat hij opmerkingen maakt die niet door de beugel kunnen, maar ja, vrijheid van meningsuiting is ook een groot goed.

,,Gelukkig heb ik hem al jaren geleden geblockt op twitter en dat bevalt me prima”, zegt mijn man.” Nou heb ik dat zelf ook gedaan maar ik heb niet het gevoel dat dat voldoende is. ,,Misschien kunnen de Amersfoorters die zijn uitspraken ook zo erg vinden hem ook blocken en daarnaast de komende week de hashtag #iknegeerhans toevoegen aan al hun twitterberichten”, opper ik.

Mijn zoon Teun pakt een boterham. ,,Dan negeer je hem dus niet. Dan geef je hem juist heel veel aandacht. Laat hem toch.” Ergens heeft mijn zoon gelijk. Had deze column er ook helemaal niet moeten komen. Maar hoe lang laat je iemand zijn gang gaan, waar ligt de grens, wat kun je doen?

Ik mijmer: ,,Het is als vissen. Vaak dobbert Hans mee in de gemeenteraad. Meestal kun je die bewegingen wel negeren, maar soms trekt hij de dobber zo onder de oppervlakte dat je wel móet reageren.” Terwijl hij hagelslag op zijn brood strooit zegt Teun; ,,Je kunt ook gewoon niet gaan vissen.”  Was het maar zo makkelijk.

Examentijd

Dat examen Nederlands was een makkie gisteren. Lucas Bolsius denkt aan de vragen die hij kreeg over de muurgedichten die op diverse plaatsen in Amersfoort te zien zijn. Gedichten van bekende en onbekende dichters. Appeltje eitje, was dat. Lucas pakt zijn rood-geel-blauw gekleurde schooltas en doet er een flesje water in. Hij kijkt op de klok en ziet dat hij moet opschieten om op tijd bij geschiedenis te zijn. Dat examen gaat over Johan Van Oldenbarnevelt, ook niet al te moeilijk.

Dit weekend wordt het nog even flink doorblokken want dinsdag komt het vak waar Lucas het meest tegenop ziet; economie. Wat een rampvak is dat toch! Onderwerpen zijn de overschrijding van de kosten van poppodium Fluor, de extra kosten die gemaakt moeten worden voor de verbouwing van het JvO-gymnasium en de kosten voor het verbeteren van de rotonde bij het Eemplein. En misschien ook nog een vraag over het ingewikkelde horecaplan bij Sportcomplex Amerena. Het vak economie heeft Lucas slapeloze nachten bezorgd en hij verwacht hiervoor een herexamen te moeten doen, net als zijn klasgenoten Bertien en Hans.

Gelukkig gaat aardrijkskunde redelijk. Onderwerp is het klimaat en Lucas moet alles weten over het plaatsen van zonnevelden, over laadpalen voor elektrische auto’s, aardgasvrije woningen en het stoppen van houtrook. Voor duurzaamheid & klimaat verwacht hij, net als klasgenootje Astrid een dikke voldoende.

Volgende week staat ook nog kunst op het programma. Na het tentamen over de broedplaats De War stond hij gemiddeld heel slecht. Gelukkig gaat het examen over “Who’s afraid of Red, Yellow en Blue” dat te zien is in de Kunsthal KAdE. Daar hoeft hij niet veel meer voor te leren.

Lucas ziet wel op tegen maatschappijleer. Dat gaat over de breuk binnen de PvdA. Over wat er gebeurd is tussen El Messaoudi en De la Combé en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn voor de stad. Echt positief voor het beeld van politici is dit niet, en wat hij daar nu van moet vinden… Volgend jaar op 21 maart weten we of de klasgenoten van Lucas geslaagd zijn. Lucas zelf verwacht nog wel een aantal jaar te mogen blijven zitten en hangt binnenkort de vlag uit. Met schooltas. In stijl!