Het moet toch niet gekker worden. Op de voorpagina van “De Stad Amersfoort” vraagt de redactie van de krant om mensen die een bijdrage willen leveren aan de krant. “We zoeken al dan niet ervaren schrijvers die wekelijks mogelijkheden hebben om verhalen voor de krant te maken. Ervaring is een pré maar niet noodzakelijk. Tegenover de geleverde bijdragen staat een passende vergoeding”. Ik moet natuurlijk uit gaan zoeken wat die passende vergoeding inhoudt om het zeker te weten, maar ik denk dat het gaat om een paar tientjes per artikel.
Eigenlijk is het triest. De redactie moet wel extra mensen zoeken omdat de ene na de andere collega het veld heeft moeten ruimen en er moet toch tekst in de krant komen. Mensen die opgeleid zijn tot journalist of jarenlang ervaring hebben worden ontslagen en mensen die ‘voor de hobby’ schrijven worden ingezet om de krant te vullen. Ik ben er laatst natuurlijk ook ingetrapt door voor niets foto’s van Cabaretière Margriet Bolding te leveren aan de lokale huis-aan-huis-bladen. Dat deed ik vooral omdat ik Margriet zo’n leuk mens vind, maar wekelijks gaan schrijven voor een fooi dat ga ik niet doen. Dat voelt niet goed. Dan neem je volgens mij het vak van journalist niet serieus.
Weet je waar ik bang voor ben; dat er straks een heleboel Amersfoorters zijn die het leuk vinden om wat te schrijven en van de ‘passende vergoeding’ een keertje uit eten gaan. Straks blijft er geen ervaren journalist meer over. Je vult bij de slager toch ook geen vacature met mensen die wel van vlees houden? Of als je een aannemer wil hebben ga je toch ook niet op zoek naar iemand die in zijn vrije tijd wel eens klust? Als je een huis wil laten bouwen vraag je toch ook niet je buurjongen omdat hij zo leuk kan tekenen? Als je je auto wilt laten maken bij een garage wil je toch ook niet bij een hobbyist terecht komen? Kortom; afblijven van de journalisten.
enzofoort 