Alles in me schreeuwt: Nee! Ik ga niet een plekje reserveren in een kroeg. Ik weet vaak van tevoren niet wanneer ik zin heb in een wijntje en om dan te moeten reserveren lijkt me niks. Langs Kafé van Zanten lopen en ter plekke besluiten om naar binnen te gaan vond ik juist zo fijn. Onverwachts genieten van een drankje en een borrelplankje.
Natuurlijk ben ik blij dat we binnenkort weer terecht kunnen in de kroeg, dat we weer naar een tentoonstelling mogen of van een film kunnen genieten maar spontaan zal het niet meer zijn. Reserveren moeten we.
Dat deden we natuurlijk al eerder voor de film maar het voelt nu heel anders. Met drie vriendinnen op anderhalve meter een film kijken, wil ik dat wel? En juist na afloop een wijntje drinken en daarbij de koppen -letterlijk- bij elkaar steken om de film en de rest van ons leven te bespreken maakt zo’n avond voor mij zo waardevol. Als iedereen kan meeluisteren wordt de nazit toch anders.
Voor het terras hoef je niet te reserveren. Ik ben benieuwd hoe de Hof er uit zal zien op een zomerse dag. Er komt misschien wel een run op het beperkte aantal tafeltjes. Krijgen we van die taferelen dat mensen voor openingstijden hun jas al over de stoel gaan hangen om zeker te zijn van een plaatsje?
Kunst bekijken op afspraak vind ik dan nog het minst erg, want natuurlijk is het wel fijn wanneer het niet zo druk is bij een expositie en je rustig langs de objecten kunt lopen. Kunsthal KAdE is er al helemaal klaar voor. Via hun website wordt duidelijk uitgelegd hoe je aan kaarten kunt komen en wat daarna de bedoeling is.
Het is niet anders, maar als wij over vijf jaar nog naar het filmhuis willen, nog een biertje willen drinken op het terras bij Van Zanten of nog een expositie willen zien in Kunsthal KAdE dan moeten we juist nu investeren in deze zaken. Laten we de Amersfoortse ondernemers blijven steunen, anders kunnen we over een paar jaar nergens meer terecht. Dat zou toch zonde zijn!
enzofoort 