Halfzacht gedoe leidt tot niets…

Huh?! Wethouder Kees Kranen die met veger en blik de rommel opruimt na vernieling van een bushokje door vuurwerk? Ik schoot bijna in de lach toen ik de foto gisteren in de krant zag. Alsof hij zelf de zooi staat op te vegen… “En pa en ma maar klagen dat de belasting omhoog gaat”, aldus een woedende wethouder, doelend op de kosten die de vernielingen met zich mee brengen. Mooi hoor, die verontwaardiging, maar het was vooral voor de bühne denk ik. Als je echt baalt van de vernielingen door vuurwerk dan sta je toch achter een algeheel vuurwerkverbod?

GroenLinks en Lijst Sanders hebben vorige maand een motie ingediend maar omdat het te kort dag was om aan alle eisen te voldoen komt er weer geen algeheel verbod in Amersfoort. Kraanens partijgenote Hanneke Lap was maar wat blij want ze vindt dat vuurwerk bij Oud en Nieuw hoort. Als het veilig kan. En dat is het hem juist. Veilig vuurwerk bestaat niet. Niet alleen in Amersfoort gebeurt er volgens mij veel te weinig; ook landelijk komt er waarschijnlijk geen vuurwerkverbod. Het lijkt wel of iedereen moe is van de discussies, of bang is voor gedoe. Een rigoureus verbod voor al het vuurwerk is volgens mij het duidelijkst.

Onze wethouder Kraanen maakt zich zorgen om de grote kosten van de bushokjes. Ik vind het bijna peanuts in vergelijking met wat vuurwerk de maatschappij sowieso kost: Milieuverontreiniging, dierenleed, gezondheidsproblemen. De wethouder heeft het ook nog over het menselijk leed door deze vernielingen. Maar menselijk leed, meneer de wethouder, dat is wanneer je vader met COPD een paar dagen ziek is omdat er zoveel rotzooi in de lucht zit na oud en nieuw of wanneer je kind een vuurpijl in zijn oog krijgt.

Ik ben wel blij met deze wethouder die zich zo druk maakt. Misschien kan hij zijn partijgenoten meekrijgen zodat de plaatselijke VVD ook voor een vuurwerkverbod is. En dan wel even doorpakken lijkt me. Het heeft lang genoeg geduurd.

Wachten of je gekozen wordt…

Er hing zo’n typische gymzaal geur. Op de grond verschillende kleuren lijnen. Hoge ramen en dikke touwen die naar de zijkant van de zaal waren getrokken. Aan het eind drie grote klimrekken. Ondanks dat ik nog kind was, was het bankje waar we op zaten ook voor mij net iets te laag.

De twee sportiefste jongens werden naar voren gehaald. Er werd een gulden omhoog gegooid en een van de twee mocht beginnen met kiezen. Als eerste werden de sportiefste jongens gekozen. Daarna de meiden die goed waren in gym. Dan kwamen de kinderen aan de beurt die best wel populair waren en tenslotte was het de beurt aan de klasgenoten die qua spierkracht en souplesse wat te wensen over lieten. Daar was ik er een van. Van mijn motoriek moet ik het niet hebben, zeg maar.

Hoe zouden de verschillende partijleden zich hebben gevoeld toen er gestemd was? Sommige sportieve lijsttrekkers waren ineens niet meer zo populair als gedacht. Andere schreeuwlelijkerds kregen juist meer stemmen door hun populistische gedrag. Er waren een paar nieuwelingen in de klas die positief verrast werden en anderen werden weer veroordeeld tot de zijlijn. Maar dat is ook de plek waar zij het liefst staan. 

Voor de Amersfoortse kandidaten ziet het er niet al te best uit. Gert-Jan Segers van de Christen Unie zal waarschijnlijk genoegen moeten nemen met een plaats op de reservebank. En hoewel het VVD-team van Wethouder Kees Kraanen goede punten heeft gescoord, is het nog maar de vraag of Kees zelf mee mag doen aan het spel. Hij toonde zich in ieder geval strijdbaar en probeerde  met voorkeursstemmen omhoog te klimmen. Of zijn eindsprint iets oplevert weten we nog niet. 

Ik denk dat meneer Kraanen net als ik vaak als laatste gekozen werd tijdens de gymles. Misschien is hij wel niet zo soepel in zijn lijf; aan doorzettingsvermogen ontbreekt het hem zeker niet.  Toch verwacht ik niet dat hij in het team komt dat een topprestatie moet gaan leveren….

• 

• 

• 

Kloterupsen…

Je bent een koolmeesje en wil je vleugels uitslaan in Amersfoort. Je krijgt een prachtig nestkastje aangeboden. Er is zelfs keuze uit 140 kastjes die afgelopen jaar opgehangen zijn. Een partner is snel gevonden en in no-time zijn jullie eitjes uitgekomen.

Je vliegt naar een boom om voedsel te vinden voor de kleine meesjes en een paar dagen later liggen ze allemaal dood in hun nestje. Hoe kan dat nou? Heeft dat iets te maken met het verdelgingsmiddel Xentari dat net over de bomen is gesproeid?

8 jaar ben je, en je speelt buiten met je buurjongetje. Je loopt onder een boom waar druppeltjes vanaf komen. Gek. Het lijkt of het regent, maar de lucht is blauw en de zon schijnt. In de druppeltjes blijkt het verdelgingsmiddel Xentari te zitten. Je komt thuis en vertelt je moeder dat je last hebt van kriebel op je armen. Ze vraagt zich af of er nu dan al brandhaartjes zijn losgekomen van de eikenprocessierupsen en smeert een zalfje op je armen. Het helpt voor geen meter.

Je bent wethouder Kees Kraanen en je bent verantwoordelijk voor de bestrijding van die verrekte eikenprocessierupsen. Kortgeleden heb je de opdracht gegeven de bomen in te spuiten met Xentari. Ondertussen staat een groep mensen klaar om duizenden eikenbomen met een soort stofzuigers te ontdoen van die rotbeesten en verder heb je het afgelopen jaar ook gezorgd voor nestkastjes voor mezen. Want mezen zijn de natuurlijke vijand van de rupsen. Je hebt toch maar mooi drie oplossingen bedacht voor het probleem waar veel Amersfoorters last van hadden; jeuk door brandhaartjes.

Je werkt bij de vogelbescherming en hebt vorig jaar al gemerkt dat er veel jonge mezen zijn doodgegaan na het gebruik van het biologische verdelgingsmiddel. Uit een eerste onderzoek is nog niet duidelijk of dat komt door Xentari of een ander middel. Ondertussen komen er steeds meer meldingen vanuit het hele land.

Stel je gebruikt gewoon je gezond verstand. Dan kun je toch op je klompen aanvoelen dat de combinatie Xentari, mezen en spelende kinderen geen goede is? Hoe dan ook; een pasklare oplossing is er niet. Ik wens onze eigen Mees Kees alle wijsheid, kennis en inzicht toe. VVD-ers en natuur, het blijft een moeilijke combinatie.

 

Frictie

Best wel ingewikkeld. We hebben in Nederland de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel staan. We mogen zeggen wat we willen en dat is een groot goed. Maar in hoeverre laat je die vrijheid van meningsuiting toe? Zelf vind ik dat iedereen mag zeggen wat hij wil wanneer hij de ander maar respecteert, geen onzin uitkraamt en niet discrimineert. En daar zit nou juist de crux als het gaat om fractievoorzitter Hans van Wegen van de Burger Partij Amersfoort. Deze politicus met rode sjaal roept van alles, liegt over belangrijke zaken, liket extreemrechtse opmerkingen op twitter en valt mensen zeer persoonlijk aan.

Dat heeft ook wethouder Kees Kraanen ondervonden en voor hem is de maat nu vol. Hij wil kijken of er binnen de gemeenteraad een plan van aanpak kan komen tegen Van Wegen. Het is niet de eerste keer dat daarover gesproken wordt, want al sinds de oprichting van de partij zorgt de fractievoorzitter van de Burger Partij Amersfoort voor frictie. Van Wegen vindt het belangrijk om zijn collega-politici kritische te controleren. Dat klinkt op zich oké. Een luis in de pels op het stadshuis van Amersfoort kan geen kwaad vind ik. Het is zelfs wel goed als het af en toe een beetje jeukt, dat houdt de mensen scherp. Maar wanneer de jeuk overgaat in open wonden dan moet er wat aan gedaan worden.

Feit blijft dat deze man gekozen is tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Het lijkt me daarom vooral belangrijk om de kiezers duidelijk te maken wat voor politicus Van Wegen is. Hij zegt voor een socialer Amersfoort te zijn, maar is zelf niet zo sociaal naar zijn eigen omgeving. Hij wil controleren, maar neemt het zelf niet zo nauw met de waarheid. Gelukkig krimpt zijn partij en hopelijk lost het probleem zich bij de volgende verkiezingen vanzelf op.

Ik heb een tip voor wethouder Kraanen. Voor de korte termijn. Blokkeer Van Wegen op twitter. Ik heb dat al jaren geleden gedaan en dat geeft een hoop rust kan ik je melden. Verder ben ik benieuwd of het gaat lukken om een politieke gedragscode binnen de gemeenteraad in te stellen. Dat is in het verleden niet gelukt, maar wie weet is de tijd er nu rijp voor.

Kerstdiner

,,Hier een boompje ter verhoging van de kerstsfeer”, zegt Kees terwijl hij de ruimte binnenloopt waar hij en zijn collega’s even later zullen gaan genieten van een heerlijk kerstdiner. Menno loopt achter hem aan met de lichtjes en de ballen. Kappen en planten van bomen, daar is Kees goed in. Samen met Menno heeft hij laatst nog wat bomen geplant bij Stadspark Elisabeth Groen. ,,Deze dennenboom moest er toch uit voor de westelijke rondweg”, zegt Kees net iets te hard. ,,Niet over werk praten”, zegt Menno. ,,We hebben vakantie.”

Lucas staat met de menukaart in zijn hand voor het raam en staart naar buiten. Hij is er met zijn hoofd niet echt bij want hij denkt aan de bestrijding van de georganiseerde criminaliteit. Dat gaat het komende jaar nog een hele klus worden. Hij leest het menu nog eens door. Vis nog vlees voor Lucas en ook geen water bij de wijn. Helaas…

De deur gaat open. Het is Youssef met een onbekende man. De man draagt een oude jas en heeft zijn shawl hoog opgetrokken. ,,Deze meneer zoekt een plekje om te eten en te slapen want de opvang zit helemaal vol.” Simone schuift een stoel naar achter en reikt een bakje nootjes aan. ,,Ik wil liever een woning”, moppert de man. Micheline hoort het en begint meteen over de nieuwe woontoren op het oude zwembadterrein in Liendert. ,,Maar misschien kun je vanavond wel terecht in de tijdelijke nachtopvang Amergaard op het terrein van Zon en Schild.”

Astrid doet nog een blok op het haardvuur. Ze kijkt naar buiten en ziet tot haar grote opluchting dat het een beetje waait. De rook kan dus goed wegkomen. Ze staart in de vlammen en overdenkt het afgelopen jaar. Het was niet makkelijk, stemmen voor zaken waar je eigenlijk niet achter staat.

,,Hallo allemaal.” Hans komt binnen. In zijn hand een bak met ijs. ,,Ik zou voor het toetje zorgen en heb ijs meegenomen. Vanille ijs, overgoten met Amarena-kersensaus met bovenop heerlijke witte chocolade krullen.” Hij kijkt trots. ,,Die witte chocoladekrullen doen me denken aan een glijbaan die nog steeds niet open is”, bijt Ben hem toe. ,,Niet over werk praten, we hebben kerstreces.” Astrid stookt het vuur nog even verder op.

Geen probleem

Badend in het zweet werd Hans van Wegen wakker. Hij had gedroomd dat de hele binnenstad van Amersfoort vol stond met bierfietsen. Langs de Lange Gracht, op de Hof en zelfs op het Stadhuisplein was geen doorkomen meer aan. Hans keek op de klok. Het was nog maar vijf voor twaalf en hij kon de slaap niet meer vatten. Hij dacht terug aan de raadsvergadering. Daar probeerde hij politieke medestanders te vinden tegen die bierfietsen. Hans wist dat er nu al zeker twee keer per week zo’n fiets door de stad trok met alle gevolgen van dien. Geen enkele andere partij maakte zich zorgen. Sieta Koet van Amersfoort 2014 vond ook dat er geen probleem was: ,,En als er geen probleem is, waarom zouden we dan een oplossing bedenken?”  Een uitspraak naar mijn hart.

Hans Buijtelaar schrok wakker. Hij had gedroomd dat de hele Westelijke Rondweg vol stond met auto’s. Grote auto’s, kleine auto’s, zelfs hybride exemplaren stonden vast. Ze konden geen kant meer op. Hans keek op de klok. Vijf voor twaalf. De woorden van Sieta Koet galmden als een soort mantra door zijn hoofd: ,,als er geen probleem is, waarom zouden we dan een oplossing bedenken.”

Kees Kranen werd tevreden wakker. In Nieuwland was een bewoner die parkeerde zijn auto waar het niet mocht. Hij kreeg daarvoor een bekeuring maar de geparkeerde auto gaf geen overlast. Wethouder Kraanen, voortvarend als altijd, besloot dat er geen probleem was en toverde de bekeuring weg. Kees dacht: ,,Als er geen probleem is, bedenk ik wel een oplossing.’’ Een man naar mijn hart!

Toen het ging om de bierfietsen van Hans van Wegen was de raad het met Sieta eens. Waar het gaat om de overvolle wegen van Hans Buijtelaar zwijgen ze. En hoe ze over Kees Kraanen zijn actie denken? Geen idee.

Regeren is vooruitzien. Maar soms kijk je gewoon niet goed vooruit en blijkt je verwachting niet te kloppen. Voortschrijdend inzicht heet dat. Bij Van Wegen lach ik besmuikt, bij Buijtelaar denk ik aan 67 miljoen. En aan Kees Kraanen zal ik denken wanneer ik zelf een bon onder mijn autoruit vind omdat ik ,zonder overlast te geven, illegaal in mijn eigen straat parkeer.

 

Plakoorlog

,,Die is van mij!” Kleine Henk van 6 staat stampvoetend voor zijn klasgenootje Jopie. Jopie heeft namelijk een paar grote stukken papier gepakt en plakt er gekleurde rondjes op.,,Nee hoor, ik heb ze zelf uit de werkkast gehaald”, antwoordt Jopie terwijl hij met ingespannen blik zijn kwastje in de behangplak steekt. De gekleurde rondjes zitten inmiddels overal. Op zijn trui, zijn schoenen en ook op zijn wang. Henk kijkt bedrukt en begint bijna te huilen. ,,Van mij”, zegt hij nog een keer zachtjes. Gelukkig, daar komt juf Bea Middeling. Ze gaat door haar knieën en vraagt aan Henkie wat er aan de hand is. ,,Hij heeft meer papier dan ik.” Henk snikt. ,,Ja, Jopie dat is niet eerlijk”, zegt de juf en ze geeft een papier aan Henk. Het kan Jopie niet zoveel schelen. Hij gaat lekker door met plakken. Henk daarentegen kijkt triomfantelijk de klas rond; ‘dat heb ik goed geregeld’ lijkt hij te denken.
Henk en Jopie zijn inmiddels volwassen, maar hun oude vete zet zich voort. In Leusden. Daar is het oorlog. Een heuse plakoorlog. Met de Tweede Kamerverkiezingen in zicht heeft de VVD in Leusden het helemaal gehad met het ‘onbeschofte plakken’ van de SP. Kleine Henk Lonink, inmiddels VVD-raadslid, is boos. De Leusdense socialisten hebben namelijk afgelopen weekend drie(!) posters naast elkaar geplakt op een openbaar verkiezingsbord. Het is een schande. ,,Ze hebben er een handje van bij de SP. Ik vind het onbeschoft!”, aldus Henk. SP-afdelingsvoorzitter Jopie Welten is zich van geen kwaad bewust. ,,Er was nog zoveel ruimte, dus hebben we drie posters opgeplakt.” Joop vervolgt; ,,Wanneer er te weinig ruimte is mogen andere partijen rustig over onze posters heen plakken.”
Om zo’n zelfde ruzie tussen bijvoorbeeld Kees Kraanen (VVD) en Marijke Jongerman (SP) te voorkomen kiest de gemeente Amersfoort voor voorgedrukte campagneborden waarbij alle partijen evenveel ruimte krijgen. Om de posters ‘s avonds ook nog te kunnen zien worden ze van binnenuit verlicht. Een soort poldermodeloplossing, het mag wat kosten. Sjongejonge. Wat een gedoe over het plakken van posters. Alsof mijn stemgedrag afhangt van zo’n poster. Wat kunnen we nog meer verwachten de komende weken? Twitteroorlogen, photoshop-acties, valse-toezeggingen? De politiek nog serieus nemen. Het wordt steeds moeilijker.