“Hé Nienke, je hebt al heel lang niets op je blog geplaatst… ” mijn moeder kijkt me vragend aan. Ik logeer bij haar in Bolsward en we drinken samen een glaasje wijn. Ik denk even na. Het klopt… Ik heb al een tijd niets geschreven. Niet dat ik geen onderwerpen heb, maar de dingen die ik wil schrijven lijken allemaal zo klein en onbetekenend. “Misschien komt het omdat alles na zo’n brief aan Romy in het niet valt”, antwoord ik en ik neem een slok van mijn wijn.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om de draad van mijn blog weer op te pakken. Na mijn brief aan Romy had ik de eerste dagen totaal geen zin om te schrijven. Toen ik weer een beetje zin kreeg dacht ik steeds; wie zit er nu te wachten op een nietszeggend verhaaltje.
Maar -cliché- het leven gaat door en nu vind ik de tijd rijp om weer actief te gaan schrijven; dat is immers waar ik zo van geniet. Ik heb nog wel een paar ideeën voor onderwerpen en als het goed is ga ik de komende week weer aan de slag. Dan komen mijn moeder, mijn tante Agnes en mijn ome Co niet voor niets op mijn blog. Kortom; tijd voor nieuwe avonturen. Wordt Vervolgd!
enzofoort 