It giet oan

Een meisje was ik nog, met blonde krullen en rode wangen. Vanaf de gracht voor ons huis kon je eindeloos schaatsen en dat had ik gedaan. Ik zat op de steiger en probeerde met steenkoude vingers de veters van mijn Friese doorlopers los te maken. Het ging moeilijk, de veters waren bevroren. Mijn voeten voelde ik niet meer. Winters in Friesland. Ondanks de koude ledematen heb ik er mooie herinneringen aan. Als ik terugdenk lijkt het wel of er elk jaar ijs lag. Gegarandeerd ijsplezier, zo voelde het. Dat ijsplezier hebben we de afgelopen drie jaar ook gehad door het WinterparadIJS Amersfoort op het Eemplein. Vanaf volgende week kan er weer geschaatst worden en ik weet zeker dat dochter Pien en haar vriendinnen er van zullen gaan genieten. Maar de ijsbaan krijgt concurrentie want ook op het het Lieve Vrouweplein komt een baan, op een idyllische plek onder de toren.

Nu was Economie was nooit mijn sterkste vak, maar ik heb toch wat geleerd over vraag en aanbod. De vraag naar bijvoorbeeld een ijsbaan, is ondermeer afhankelijk van de prijs van het product, het aantal consumenten en de voorkeur van de consument. Beide ijsbanen vragen 6 euro, dus dat zal het verschil niet maken. Dan het aantal consumenten. De organisatie van de baan op het Lieve Vrouweplein zegt dat ze niet in dezelfde vijver vissen, maar dat lijkt me stug. Je schaatst op de ene óf op de andere baan. Tja, dan gaat het dus vooral om de voorkeur van de consument. Ik heb het idee dat ouders van jonge kinderen eerder naar de baan op het Lieve Vrouweplein gaan. De wat oudere jeugd en volwassenen zoeken hun vertier denk ik meer op de grotere baan op het Eemplein. Hoe dan ook; Ik hoop van harte dat beide ijsbanen succesvol zijn en dat ze voldoende schaatsliefhebbers trekken.
Toch is er nog een derde concurrent. Het is nu bijna niet voor te stellen met het zachte weer van de afgelopen dagen, maar wie weet wordt het echt winter en kunnen we op de Eem schaatsen. Dan weet ik wel wat ik kies; ik trek mijn Friese doorlopers aan en schaats op natuurijs. Hoe dan ook; it giet oan!

img_5489

Solidariteit

IMG_6285Het haalde niet eens de voorpagina van deze krant. Islamitische Staat liet vorig weekeinde een vrachtauto exploderen in Bagdad, midden in een winkelstraat. Meer dan 200 mensen stierven. Mannen en vrouwen zoals u en ik. En kinderen, heel veel kinderen. Het leek wel alsof de berichten over deze aanslag verdwenen tussen het andere nieuws, als de stengeltjes van een uitgebloeide paardebloem in de wind. Gek, want dit was de dodelijkste IS-aanslag van dit jaar.

De aanslag op de luchthaven van Istanbul kwam wél binnen bij veel mensen. Dat voelt toch anders. Bagdad kennen we niet, op het vliegveld in Turkije zouden we zelf geweest kunnen zijn.
Vorige week werd er op het Lieve Vrouweplein een bijeenkomst georganiseerd om die aanslag in Istanbul te herdenken. Toevallig was ik in de buurt. Ik zag mensen samenkomen en een minuut stilte houden. Heel even heb ik overwogen om me bij de groep aan te sluiten maar ik heb het niet gedaan. Ik twijfelde; voor wie sta ik daar en is het niet opzichtig. Heeft het niet iets van kijk mij eens solidair zijn?

Dat was anders na de moord op twaalf mensen bij Charlie Hebdo in Parijs begin vorig jaar. Toen stond ik nog wel op het plein; als journalist vond ik dat ik dat moest doen. De tekst Je Suis Charlie zette me aan het denken.

Na de verschrikkelijke aanslagen in Parijs op 13 juni heb ik de Franse vlag over mijn foto op Facebook gezet. Waarom? Ik wilde iets doen en dit was wel het minste. Zo kon laten zien dat ik mee leefde met de slachtoffers en hun familie. Maar waar waren de regenboogkleuren over mijn foto na de verschrikkelijke schietpartij in Orlando op een homonachtclub? En heb ik iets gedaan na de aanslag in maart in Brussel waar 32 doden vielen en zo’n 340 mensen gewond raakten?

Ik weet niet hoe het met u zit, maar het lijkt alsof de aanslagen steeds sneller naar de achtergrond verdwijnen en mij minder doen. Tot het moment dat we massaal onze eigen rood-wit-blauwe vlag over onze foto’s op Facebook gaan plaatsen. Dan schreeuwen we het uit.

IMG_6287