Tranentrekkers

Zouden er deze week extra veel papieren zakdoekjes verkocht zijn bij de supermarkten? Zouden er veel paracetamolletjes geslikt zijn? En is er meer wijn en bier geschonken ’s avonds voor het slapen gaan? Het waren namelijk hectische weken voor heel veel mensen. Iets met laatste loodjes. Om eerlijk te zijn duizelt het mij ook een beetje.

Voor mij was de voorstelling van dochter Pien in “Het oneindige verhaal” van de toneelgroep van ’t Hooghe Landt het hoogtepunt. Mijnheer Enzofoort en ik waren onder de indruk van het hoge niveau van het stuk. De spelers, de techniek, het decor… het was één groot feest. En als trotse moeder had ik aan het eind van het stuk een papieren zakdoekje nodig, zo’n sentimentele muts ben ik dan ook wel weer.

Ik denk dat veel ouders van toekomstige brugklassers ook een traantje hebben weggepink want hun kinderen schitterden in de eindmusicals. Je laat je blik nog eens gaan langs al die kinderen, die klasgenootjes die allemaal een andere weg in zullen slaan en slikt. Het is toch een tijdperk dat wordt afgesloten. Sommige ouders zagen met een brok in hun keel hun kind een diploma ophalen. Anderen hadden het druk met het achter de vodden aanzitten van hun kinderen die boeken moesten inleveren, of hadden nog even contact met de mentoren over het wel of niet overgaan van hun kroost. Neem nog een paracetamolletje.

Opa’s en oma’s werden ingevlogen om toch vooral te komen kijken naar de einduitvoeringen bij bijvoorbeeld Scholen in de Kunst of andere muzikale clubjes. En naast deze bescheiden optredens waren er dan ook nog al die andere grotere festivals en muziekoptredens. Zelf ben ik zondag nog gaan Struinen in de Tuinen en heb ik maandag genoten van het Spaanse jeugdorkest in de Xaveriuskerk. Dias Latinos heb ik wegens tijdnood moeten laten schieten. Het is een drukke periode. Sportdagen op school, barbecues bij verschillende bedrijven, verjaardagen die alvast worden gevierd, zaken die moeten worden afgerond.

De laatste loodjes zijn bijna voorbij. De jeugd in onze regio heeft officieel vakantie! Dus ook tijd voor de ouders om alvast wat te relaxen. Geniet van de relatieve rust en haal even adem. Voor je het weet zit je weer in de vakantie-inpak-stress.

Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen…..

Waarom worden zoveel activiteiten gepland in de week voor de kerstvakantie? Het begon gisterochtend; Puck had een optreden met haar koortje op een school in de buurt. Dat hoorde ik pas zaterdag. Zij wist het wel eerder want de brief die ze daarover had gekregen zat al twee weken in haar tas. Tijdens het ontbijt kreeg ik via de sms nog wat laatste instructies van de zangjuf over tijdstip en lokatie en ook belde nog een juf van Puck’s school om te checken of het allemaal wel klopte. Ik vertelde dat ik het ook pas van het weekend had gehoord en verontschuldigde me voor de onrust die alles teweeg had gebracht. 

Puck zat op dat moment, volledig aangekleed, tegenover me een boterham te smeren. Ik vroeg haar of ze nog iets hadden afgesproken over de kleding. Ja, dat was waar ook. Ze moest iets roods of groens aan. Zucht. Best een onhandige kleur wanneer je vooral paars en blauw in je kledingkast hebt liggen. Ik ging met Puck mee naar boven om haar te helpen. Haar paarse shirt en trui gingen uit en rood zomerjurkje met rood vest gingen aan. Het zag er best feestelijk uit. Het optreden bleek erg leuk te zijn geweest en Puck mocht zelfs twee regels solo zingen. Ze straalde toen ze het vertelde.

Vandaag deed Puck mee aan een circusvoorstelling. Puck had geen idee of de voorstelling de hele les in beslag zou nemen of niet en ze had het vorige week ook niet kunnen vragen omdat ze toen niet naar circusles kon. En nee, volgens haar hadden ze het niet verteld. Gisteravond heb ik nog een mailtje naar een andere moeder gestuurd; zij wist het antwoord. Het ging om het laatste kwartiertje van de les. Ik bracht Puck weg, ben meteen pastasaus gaan maken nadat ik terug was en rond half zes gingen we op weg naar de voorstelling. Het was druk op de weg. Marcoen, Pim en ik kwamen nog net op tijd. Dat was optreden twee. Wederom een stralende dochter.

Morgen moet Puck twee keer zingen. Eerst aan het begin van de middag een voorleesfeestje, waarbij wij ook welkom zijn. Dan heeft ze even anderhalf uur pauze en dan moet ze om vier uur weer terug zijn voor het tweede concert. Ook daarbij worden de ouders -wij dus- uitgenodigd. Gelukkig is dat bij een school bij ons in de buurt. 

Donderdag begint Puck met een Kerstontbijt. Eigenlijk zouden we nog iets moeten bakken, maar ook dit is langs ons heengegaan. De lijst op de deur van de klas staat al helemaal vol. Volgend jaar nieuwe kans. Om half zes moet Puck dan weer in de benen. Ze rijdt tijdens ‘de kerstwandeling’ op haar eenwieler. Afgelopen weken heeft ze daar hard voor geoefend.  Hoe het moet met eten weet ik niet, want we zijn rond half acht weer thuis. Die avond moet Marcoen trouwens ook nog spelen, net als vrijdag en zaterdag. Morgen heeft hij tekstrepetitie.

Wat Pim betreft is het aardig rustig. Hij heeft donderdag een voorstelling. Niet dat hij zelf speelt; hij is publiek en ik hoef hier niets voor te doen, denk ik. Wel moet hij vrijdagochtend nog iets meenemen naar zijn schoolbrunch.Dat moet hij zelf gaan kopen, maar ik denk wel dat het handig is wanneer ik hem er aan herinner donderdag. Zelf werk ik deze week vijf dagen. In totaal twintig uur, dus dat valt nog mee. Gelukkig had ik vorige week het mini-congres, de cursus agressie en het etentje, dat scheelt een hoop planwerk deze week. Ik loop deze week in mijn hoofd nog even door. Volgens mij vergeet ik nog wat. O ja, Puck moet morgen alvast een bord, beker, en bestek meenemen. Met haar naam er op.