,,Hou toch eens op met dat achterlijke gedoe. Ben wie je bent, maar val een ander daar niet mee lastig”, was de reactie van ene Ria. En Jesse vond: ,,Als je gelijk behandeld wil worden, vraag dan niet om een speciale behandeling of vraag er niet zoveel aandacht mee.”
Ik lees de reacties op social media nog een keer en probeer ze te begrijpen. Deze mensen hebben moeite met de regenboogkleuren bij de oversteekplaats op de Stadsring. Hoe kun je nu last hebben van wat kleur op het wegdek? Waarom mag er geen aandacht worden gevraagd voor het feit dat Amersfoort een stad wil zijn waarin iedereen zich welkom voelt? Wie doe je daar kwaad mee?
Eigenlijk maken dit soort reacties precies duidelijk waarom het toch nog nodig is om aandacht te vragen voor inclusiviteit en tolerantie in onze stad. Als mensen al problemen hebben met wat kleur op de weg wat zegt dat dan over hun tolerantie ten opzichte van mensen met een lhbt+ achtergrond?
Het lijkt mij een goed idee om niet alleen deze kleurige oversteekplaats te koesteren, maar alle zebrapaden in de stad te voorzien van een extra kleurtje. Dus in de ene straat een mooie paarse streep en bij een ander zebrapad een groene kleur. Zodat we elke keer wanneer we een zebrapad oversteken weer even nadenken over waarom die kleurtjes juist zo fijn zijn in ons leven. Een gewoon zebrapad is ook maar zo zwart-wit.
De regenboogoversteekplaats wordt zondag tijdens Coming Out Weekend officieel in gebruik genomen. Verder zijn er allerlei feestelijke activiteiten in de stad. Zo wordt voor de vijfde keer de Pridewalk Amersfoort gelopen en kun je een ‘kom maar uit de (koel)kastbiertje’ bij café Koetje, J&D of Lapart kopen. Een deel van de opbrengst gaat naar de realisatie een regenboogmonument achter de Onze Lieve Vrouwetoren.
Bij ons thuis hangen we zondag zelf ook de regenboogvlag uit. Niet om te provoceren, maar om het leven in al haar diversiteit te vieren. Daar kun je toch niet tegen zijn?
