Ze kwebbelde vol op toen we richting “De Zonnehof” fietsten. Even twee prikjes halen, niets aan de hand. Toen we het gebouw van de GGD inkwamen stond er al een flinke rij te wachten. We sloten achteraan in de rij aan. Op de uitnodiging stond 13.45 uur. Maar al gauw werd het twee uur, tien over twee en tenslotte was Puck vijf voor half drie aan de beurt. Ondertussen had ze al menig klasgenootje –al dan niet met rode ogen- terug zien lopen en was de spanning opgelopen. Het was ook erg warm en druk in de hal bij de GGD. Uiteindelijk was het dan zo ver. Een aardige mevrouw aan de linkerkant vertelde dat ze na de drie tot tien mee moest tellen, aan Pucks rechterkant keek een mevrouw ook vriendelijke, en tien seconden later was het klaar. Geen tranen bij Puck, maar het had wel flink pijn gedaan.
Ik vraag me twee dingen af: Kunnen ze het na al die jaren ervaring niet beter plannen? Als je een bepaald aantal kinderen om kwart voor twee uitnodigt dan weet je na een aantal jaar toch wel hoeveel kinderen je per kwartier kunt vaccineren? Toen we terugliepen stonden er volgens mij wel zo’n vijftig kinderen met hun ouders te wachten. Denk dat de wachttijd inmiddels gestegen was tot een uur. En de andere vraag: Kan er geen achteruitgang worden geregeld, zodat de kinderen die nog staan te wachten niet de huilende en betraande kinderen die teruglopen zien? Scheelt een hoop stress….