,,Ik had jou hier nog helemaal niet verwacht”, zegt kunstenaar Theo van der Hoeven tegen Ella Vogelaar die net binnen is gekomen. ,,Ik jou wel!”, antwoordt Ella terwijl ze nieuwsgierig om zich heen kijkt. ,,Goh, dit is dus de hemel?”. Theo beaamt het. Hij laat de oud-minister even landen en neemt haar daarna mee naar het uitkijkpunt. Ze zoomen in op de wijk Kruiskamp. De wijk waar ze elkaar ruim 12 jaar geleden ontmoet hebben.
Ella kijkt weemoedig. ,,Volgens het Sociaal & Cultureel planbureau heeft al mijn inzet geen meetbaar resultaat opgeleverd”, zegt ze. ,,Flauwekul!”, antwoordt Theo.,, Ik begrijp niet hoe ze dat hebben gemeten. Voor de wijk Kruiskamp heb je wel veel betekend. Mensen gingen weer geloven in een fijne leefomgeving. Er werden allerlei initiatieven ontplooit. Kruiskampers werden weer trots op hun wijkje. Dat is misschien niet uit te drukken in geld, maar heeft wel degelijk bijgedragen. En doordat Kruiskamp een Krachtwijk werd mocht ik wijkkunst maken. Dat was voor mij een inspirerende periode waar ik met een goed gevoel op terug kijk.”
Ella tuurt naar beneden. ,,Oh, kijk…de speeltuin aan de Pullstraat heeft een nieuw gebouw gekregen!” Ze is blij verrast. ,,En je kunstzinnige schip op het Neptunusplein staat er ook nog!“ Kunstenaar Theo van der Hoeven lacht schamper. ,,Ja, voor zolang dat nog duurt. Er zijn klachten over het schip omdat het bij regen vol loopt.”
Ella’s glimlach verdwijnt. ,,Ik ben maar twintig maanden minister geweest Theo! Ik had het zo graag anders gezien.” De kunstenaar kijkt de oud-minister aan; ,, Veel ministers zijn na een paar jaar alweer vergeten maar bijna elke Nederlander kent jouw naam. Je bent voor altijd verbonden aan de krachtwijken. Vergeet niet dat veel mensen uit de Kruiskamp je betrokkenheid, warmte en positiviteit enorm gewaardeerd hebben.”
Ella’s blik wordt gevangen door de vlinders bij basisschool de Vlindervallei. ,,Ik genoot zo van die vlinders. Ik verlangde ernaar om net als die vlinders te kunnen vliegen, vrij te zijn!” ,,Ik had er nog veel meer willen maken, antwoordt Theo, maar helaas was die tijd mij niet gegeven”. De kunstenaar kijkt de oud-minister berustend aan. ,,Maar we hebben wel degelijk verschil gemaakt in de Kruiskamp.” Ella’s ogen lichten op. ,,Ja, dat hebben we toch mooi voor elkaar gekregen!”
enzofoort 