Saai plein nu vol avontuur!

,,Wauw, wat een geweldig schoolplein wordt het en wat jammer dat Teun en Pien dit niet hebben meegemaakt”,  dacht ik toen ik laatst over de Schimmelpenninckkade liep. Het oersaaie schoolplein van basisschool Sint Joris heeft namelijk een metamorfose ondergaan. De grijze stoeptegels hebben plaatsgemaakt voor onder andere speelheuvels, verstopplekken en een pomp met water en zand. 

Terwijl ik sta te kijken wordt er gesjouwd, geschept en getimmerd. Van de bouwer hoor ik dat er van de stenen die uit het plein zijn gekomen een soort amfitheater gemaakt gaat worden waar de kinderen straks buitenles krijgen en er komt ook nog een boomhut. Niet in de 180 jaar oude plataan, want daar kunnen zijn wortels en stam niet tegen. De oude zal boom tijdens de verbouwing zoveel mogelijk met rust gelaten worden. 

De senioren boven de school krijgen ook meer rust want zo’n natuurplein scheelt vast enorm in het geluid. Het dempt, en ik denk dat de kinderen minder ruzie maken; ze hebben het te druk met spelen en klooien. In de zomer is het er niet meer zo loeiheet en tijdens de regenbuien in de herfst kan het water beter weglopen. Verder ziet het er natuurlijk ook veel avontuurlijker uit. Kortom; win-win! De wasmachines van de ouders moeten misschien frequenter draaien en er zal vaker een scheur in een broek  of een splinter in een hand zitten, maar dat mag de pret niet drukken. 

De kinderen zijn nauw betrokken bij het project. Ze hebben geld opgehaald met de verkoop van toffe sokken en in groepjes meegeholpen met de aanleg. Morgen vanaf 10 uur mag trouwens iedereen meehelpen; ook buurtbewoners. Het einde van de bouw is in zicht. Als de scholen niet dichtgaan kan de feestelijke heropening misschien nog dit jaar plaatsvinden. Betrokkenen kijken vanavond vast met extra interesse naar de persconferentie. Hoe dan ook; ik hoop dat alle  Amersfoortse scholen die nog een recht-toe-recht-aan-schoolplein hebben de Sint Joris volgen. Zo’n prachtige speelplek bij school gun je toch ieder kind?!

In beweging

,,Kom op, naar voren. Hup hup hup”. Een man in een strak zwart trainingspak staat op het schoolplein van de St.Jorisschool aan de Schimmelpenninckkade een groepje mensen aan te moedigen. Volwassen vrouwen, mannen en een jongetje van een jaar of tien doen een soort kikkersprongen. Het ziet er eerlijk gezegd een beetje raar uit. Tegelijkertijd heb ik ook wel weer bewondering voor mensen die gewoon in het openbaar fanatiek hun oefeningen doen. Zelf liep ik ooit hard. En dat deed ik bij voorkeur wanneer het donker was zodat mensen mij niet zagen zwoegen.

Ik wandel verder via een stukje van het looprondje om de binnenstad. Drie kilometer is het rondje. Op het wegdek kun je zien hoe ver je al bent. Ik loop het niet helemaal maar sla af richting Randenbroek; even kijken hoe het met Huize Randenbroek staat. Nog voor ik daar ben hoor ik alweer de dwingende stem van een bootcamp-instructeur. Deze keer gaat het om een groepje fanatieke vrouwen van een jaar of dertig. Met strakke lijven en met een souplesse waar ik jaloers op ben drukken ze zichzelf een paar keer op.

De terugweg gaat via Liendert. Op de Lageweg zie ik een leeg speelplein en ik bedenk me dat hier waarschijnlijk het freerunpark wordt aangelegd. Gek eigenlijk om een freerunparcour aan te leggen. Volgens mij impliceert het woord ‘freerunnen’ dat je dat doet met behulp van de obstakels in de stad. Je verplaatst je zo snel mogelijk van het ene naar het andere punt via muren, daken, trappetjes. Het is natuurlijk wel handig om dat eerst op lage obstakels uit te proberen.

Ik denk aan zoon Teun die een paar jaar geleden ineens op het dak van ons huis liep. Met een zwaard in zijn handen was hij aan het vechten tegen een onzichtbare vijand. Wij zaten rustig binnen, maar onze overburen kregen een hartverzakking. Voor Teun zou zo’n veldje met een jongerenparcours een ideale plek zijn geweest om te oefenen. Even later ben ik weer thuis en trek ik mijn wandelschoenen uit. Geen kikkersprongen, geen freerunning, geen bootcamp maar als ik op mijn app kijk zie ik dat ik bijna acht kilometer heb afgelegd. Niet zo fanatiek, maar wel lekker in beweging.