De reacties waren niet mis. ‘Eerst maar aandacht voor onze eigen ouderen!’ , schreef de een. ‘Lekker terug naar het land van herkomst’, schreef de ander. Ze reageerden op het plan van verschillende politieke partijen in Amersfoort om een speciaal verpleeghuis voor oudere migranten op te zetten. Om eerlijk te zijn dacht ik in eerste instantie ook; moet dat nou, zo’n speciaal huis voor migranten om ze uit hun sociale isolement te halen?
Toen dacht ik aan mijn eigen tante Riekje. Zij is geëmigreerd naar Australië omdat haar dochter en kleinkinderen daar wonen. Ze spreekt nu vloeiend Engels, maar wanneer zij dement wordt zal ze waarschijnlijk weer Nederlands gaan praten. Natuurlijk zal haar dochter haar zo veel mogelijk ondersteunen, maar als dat niet meer gaat is het fijn dat ze in een tehuis terecht kan waar ze Nederlands praten zodat ze begrepen wordt.
Hoe de situatie in Australië is weet ik niet, maar hier mag je pas naar een verzorgingshuis wanneer je er fysiek of geestelijk slecht aan toe bent. Tot die tijd proberen mantelzorgers de ballen hoog te houden. Die laatste jaren zijn vaak niet de makkelijkste.
Zolang er bij de doorverwijzing naar een instelling wordt gekeken naar de situatie en niet alleen naar de culturele achtergrond lijkt een speciale plek voor oudere migranten mij een prima idee.
Ik pleit voor een verzorgings- of verpleeghuis voor álle mensen die het nodig hebben. Een instelling waar meneer Yildiz Turks kan praten. Waar oma Jansen kan genieten van Nederlandstalige muziek. Waar mevrouw Hoekstra lekkere Fryske dúmkes bij de koffie krijgt en waar couscous wordt gemaakt voor het echtpaar Malik. Misschien allemaal op een eigen afdeling, maar wel bij elkaar in een huis. We willen toch allemaal graag oud worden in een omgeving waar we ons thuis voelen?
Ik betrap me er op dat ik zelf ook onderscheid blijf maken tussen migrantenouderen en ‘onze’ autochtone ouderen. Hoe lang moeten mensen in Nederland wonen voor we ze Nederlands noemen en we hen bij ‘onze’ ouderen scharen? Ik sprak een man bij een bijeenkomst in Schothorst en toen hij weg liep vroeg ik aan iemand die naast me stond of die man nou uit Turkije of uit Syrië kwam. Het antwoord? Uit het Soesterkwartier!
enzofoort 