Theater Terras niet divers genoeg?

Het waren de krenten in de zomerse pap, de juweeltjes in de maanden juli en augustus. Veertig jaar hebben we kunnen genieten van de voorstellingen van het Amersfoorts Theater Terras. Van een slapstickachtige voorstelling bij de Witte Vlinder in Kruiskamp, tot ontroerende dans op een bouwterrein aan de Havenweg. Van een hilarische voorstelling in een waterbassin in Vathorst, tot een ritmische voorstelling door mannen met bijlen op het Van Ostadeplein .

Maar de voortgang staat op losse schroeven want de organisatie krijgt geen subsidie meer van de gemeente; het publiek zou te weinig divers zijn. En dat valt niet te ontkennen; het publiek is voornamelijk wit. Twee jaar geleden was er een voorstelling midden in de woonwijk de Koppel.  Ondanks de publiciteit  kwamen er weinig kleurrijke omwonenden op de bankjes zitten. Wel gingen veel deuren open en keken nieuwsgierige bewoners op de balustrade mee.

Het blijkt gewoon heel moeilijk om verschillende bevolkingsgroepen bij dit soort culturele evenementen aan te laten haken. Maar is dat erg? Zelf ga ik ook niet naar een festival als Dias Latinos of een avond met Nederlandstalige muziek op de Hof. Dat is gewoon niet zo mijn ding. Net zoals Theater Terras ook niet bij alle Amersfoorters past.  Maar iedereen die wil is welkom en kan gratis naar een voorstelling.  Als je niet van acrobatiek houdt, kies je voor dans. Diversiteit genoeg!

Het is wel spijtig dat de subsidie stopt bij deze club die geheel uit vrijwilligers bestaat. En ook wel bijzonder dat juist deze vrijwilligers het voor elkaar hebben gekregen deze zomer toch nog twee voorstellingen te organiseren in het Openlucht Theater. Geheel coronaproof.  Bestel meteen een gratis kaartje zodat je van een plek verzekerd bent en word dan ook meteen vriend.  Wie weet valt het tij te keren en kan het Amersfoorts Theater Terras toch blijven doen waar het goed in is: Prachtige locatie-voorstellingen organiseren. Voor iedereen die wil!

Keuzestress

,,Er kwamen bijna alleen jongens kijken”, dochter Pien trekt haar jas uit en ploft naast me op de bank. Ze komt net terug van de open avond op ‘t Hooghe Landt. ,,Ze kunnen het beter ‘onderzoek en ontwerpen’ noemen, dan komen er vast ook meer meiden op af.” Mijn dochter doet het Technasium en heeft toekomstige brugklassers enthousiast verteld over de opdrachten die ze krijgt voor dit vak.

Ik denk terug aan twee jaar geleden. Toen gingen wij zelf alle scholen af om te kijken welke middelbare school het beste bij haar zou passen. We fietsten van hot naar her.
Het Nieuwe Eemland deed ons denken aan Zweinstein van Harry Potter. De torentjes, de verschillende gebouwen, de sfeer. Pien werd er niet vrolijk van. Daarna mocht ze een les meedraaien op het Farel College. Ze had er enorm veel zin in. Toen ik haar op kwam halen en in de hal zat te wachten overviel mij een beklemmend gevoel. Ik besloot er niets over te zeggen want ik wilde Pien niet beïnvloeden. Toch was ik blij toen ze op de fiets naar huis al zei dat de school niets voor haar was omdat het zo ‘nevelig’ aanvoelde. Diezelfde avond gingen we naar ‘t Hooghe Landt. Ze stapte binnen en was meteen verkocht. Ze vond er een goede sfeer hangen.
Het is een hele klus, de schoolkeuze. Alles wordt uit de kast gehaald om de school zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Leerlingen lopen enthousiast rond. Maar ja, leerlingen die het geen leuke school vinden gaan natuurlijk niet op hun vrije avond de school promoten.

Laatst werd geopperd dat het misschien beter is wanneer kinderen pas rond hun veertiende naar de middelbare school gaan omdat ze dan beter weten wat ze willen en je op die leeftijd ook beter in kunt schatten welk niveau bij hen past. Ik denk dat dat inderdaad zo is. Voor Pien en Teun zou een paar jaar wachten niet zo gek zijn geweest. Hoewel, dan zouden we nu ook in de stress zitten over de schoolkeuze. Die hobbel hebben we al genomen. Teun moet dit jaar alleen beslissen welke vakken hij wil kiezen. Richting techniek of richting taal? Ik zou het wel weten.