Hou op met al die regels!

Wat een teleurstelling. Het etentje in de Mannenzaal is afgelast. Mijn man en ik hadden ons er zo op verheugd. Lekker eten in een mooie ambiance, helemaal coronaproof. We wilden hiermee onze lokale ondernemers steunen, maar helaas. Hoewel alle vergunningen kloppen past het diner niet binnen het bestemmingsplan. Hallo gemeente…het is crisis!

Veel ondernemers hebben creatieve oplossingen verzonnen om ondanks alles hun hoofd boven water te houden. Zo zijn bij Queens tijdelijk mondkapjes te koop. Ideaal wanneer je geen knoop aan kunt naaien en niet zo’n handige schoonzus hebt als ik. Johnny’s Burger Company aan de Stadsring maakte ook van de nood een deugd en plaatste een ijscorner voor de winkel. De heiligenbeelden die over zijn bij cafe ’t Nonnetje worden binnenkort te koop aangeboden in een tijdelijk curiosawinkeltje in het restaurantgedeelte en Flint start met Festival Sessies op hun terras. Kortom; ondernemers zitten niet stil, ondanks alle beperkingen.

Maar het lijkt wel alsof ze niet altijd alle ruimte krijgen van de gemeente. Waar de een wel een live-concert mag organiseren, wordt het bij de ander verboden. Terwijl de een wel een winkel mag beginnen in zijn café, mag de ander geen diner organiseren omdat dat niet binnen het bestemmingsplan past. Volgens mij is het nu niet de tijd om alle regels en de vergunningen onder een vergrootglas te leggen.

Het kan toch niet de bedoeling zijn dat regels creatieve ondernemerschap in de weg zitten waardoor een hardwerkende ondernemer uiteindelijk failliet gaat? Dat kost de gemeente op langere termijn toch veel meer geld? Wat heb je aan het strikt handhaven van vergunningen wanneer die geen positieve bijdrage leveren tijdens deze onverwachte crisis? Juist nu moeten alle kansen die er liggen gepakt worden.

Alleen samen krijgen we corona  onder controle. Samen. De inwoners van Amersfoort, de lokale ondernemers én de gemeente. Maar wat meer flexibiliteit is dan wel op zijn plaats.

Buurtoverlast

De houten vloer kraakt onder het gewicht van de hossende bruiloftsgasten en de houseklanken klinken hard door het park. Ramen zijn beslagen door de warmte van de massa mensen binnen en voor het historische pand staat de vader van de bruid te lallen. Bruiloftsgasten piesen tegen een boom en steken vuurwerk af. Kortom; het is feest in Huize Randenbroek. Niemand kan het park meer in of uit want bij de toegangswegen staat een rij auto’s waar je u tegen zegt. De vogels zijn inmiddels het park uitgevlogen en de bomen laten van schrik hun bladeren vallen.

Als dit scenario uitkomt hadden bewoners gelijk dat ze bezwaar maakten tegen de horeca-uitspanning in Huize Randenbroek. Ik denk dat het wel mee gaat vallen.

Ik heb meelij met de nieuwe uitbaters. Zo heb je een goed uitgewerkt plan voor het mooie historische pand in het Park Randenbroek en zo sta je tegenover drie stichtingen en 164 omwonenden die bezwaar aantekenen tegen de afgifte van de vergunningen. Je zou er toch moedeloos van worden?

Een typisch gevalletje NIMBY. Not in my back yard. Inderdaad; ik heb makkelijk praten want ik woon niet aan het park maar ik mij bijna niet voorstellen dat Huize Randenbroek een centrum van buurtoverlast wordt. Volgens mij is het juist fijn dat het monumentale pand na al die jaren een functie krijgt waar we allemaal van kunnen genieten. Het zorgt voor dynamiek en levendigheid.

Natuurlijk is het vervelend wanneer je je auto niet meer kwijt kunt in je eigen wijk wanneer er een grote groep mensen naar het park komt. Toch denk ik dat het zo’n vaart niet loopt. Er zullen toch wel mogelijkheden zijn om een extra parkeergarage te creëren onder de nieuwbouw in de buurt? Het argument dat de monumentale villa te kwetsbaar is voor feesten en dat ook de planten en dieren niet tegen extra activiteiten in het park kunnen lijkt mij overdreven. Wat voor gasten verwacht je dan?

Beste omwonenden. Hou op om van alles een probleem te maken. Geniet van het feit dat je vlakbij het park woont en dat je daar heerlijke kunt wandelen. En wees blij dat er nu nog meer mensen van het park kunnen genieten. Stop met zeuren.

Foto: Eric van der Velden

 

Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Wat een bizarre week was het. Terreur in België, de dood van Cruijff en de spanning of The Passion goed zou verlopen. Dat verliep goed, was indrukwekkend en gaf hoop. Met dat optimistische gevoel wil ik open en enthousiast de lente in. Ik ben positief gestemd want ik zie mogelijkheden.
De afgelopen weken heeft burgemeester Bolsius laten zien hoe flexibel de stad is. Als hij ergens ‘ja’ tegen zegt is alles mogelijk. Kijk maar naar de organisatie rondom The Passion. Het hele ambtenarenapparaat werkte mee en binnen no time waren de vergunningen geregeld en was alles rond. Het hele Eemplein werd opgetuigd en als alles weg is, is er weer ruimte voor andere artistieke zaken.
Zo hoop ik dat ‘de zeeboei’ weer teruggezet wordt bij de Kwekersbrug in Amersfoort. Een prachtige lokatie voor dit kunstobject. We worden er vrolijk van, hij staat niet in de weg en het is een echte blikvanger. Een cadeautje voor onze stad! Voor diegene die alle vergunningen heeft geregeld voor The Passion is dit vast een makkie. En dan kan hij of zij meteen een vergunning regelen voor een nieuw tekstbord boven op DARA, want ik mis nog steeds de prikkelende teksten die er tot vorig jaar op stonden. De teksten waren inspirerend en hoopgevend en dat hebben we nodig in deze tijd. Wanneer de vergunning er snel doorkomt kunnen we nog deze lente een nieuwe tekst plaatsen. Bijvoorbeeld de tekst: “Wij zijn met meer”.

Wat mij ook te gek lijkt is een speelfontein op het Eemplein deze zomer. Zo één als vorige jaren in Baarn stond. Waterpret voor groot en klein. Omwonenden gaan vast niet klagen over geluidsoverlast want als ze de muziek bij The Passion geen probleem vonden zullen kinderstemmen ook wel geen probleem zijn. Ik zie het al helemaal voor me; een ijsco-karretje erbij en genieten maar. Zit ik nog wel te denken aan een betere plek voor die kroonluchter die de gemeente jaren geleden onder de Smallebrug heeft laten plaatsen. Tachtigduizend euro kostte het, en bijna niemand die het ziet. Ach, daar komen we ook wel uit. Ideeën genoeg voor het Eemkwartier. Nu nog even een ‘ja’ van Lucas Bolsius.