Omdenken

Het lijkt me best een leuke vrijwilligersbaan; lintjes doorknippen en af en toe een speech houden. Ik denk dat ik dat wel kan. Voor de andere taken kunnen we vast ook wel vrijwilligers vinden. Het voorzitten van de gemeenteraad kan misschien gedaan worden door een gepensioneerde leraar. Eentje die goed orde kon houden in de klas kan dat vast ook wel tijdens de raadsvergadering.

Gek eigenlijk dat we er niet eerder aan hebben gedacht: een vrijwillige burgemeester voor onze stad. Eind augustus loopt Bolsius zijn eerste termijn af en de herbenoeming is nog niet officieel rond. De aanbeveling ligt bij minister Plasterk. Hopelijk ben ik net op tijd met mijn idee om de functie van Bolsius door vrijwilligers te laten overnemen.

Je hebt vrijwillige brandweer, vrijwillige activiteitenbegeleiders en vrijwilligers die worden ingezet als keukenhulpen bij mensen met dementie. Waarom dan niet een vrijwillige burgemeester?

Misschien is zijn taak net te groot voor één persoon, maar dan delen we die toch op? Er is vast wel een oud politieagent die kan helpen bij het handhaven van de openbare orde en Bolsius wil zelf vast wel -vrijwillig- één dag per jaar lintjes uitdelen aan stadgenoten.

Als we de functie van de burgemeester opdelen maken we efficiënt gebruik van de eigen kracht van de burgers van Amersfoort. Dat is toch waar we met zijn allen heen moeten? De participatie-maatschappij! En…ook niet onbelangrijk; we schalen af.

Het geld dat we uitsparen kunnen we weer terug laten vloeien in de zorg. Op die manier kunnen we voorkomen dat instellingen zoals ‘Nijenstede’ geen personeel heeft om het avondeten te bereiden. Er is in de zorg een groot tekort aan personeel. Dat snap ik best. Ze werken zich het schompes, hebben geen tijd om echt aandacht te geven aan hun cliënten en een goede financiële waardering ontbreekt ook. Daar moet iets aan gedaan worden.

Wacht eens. Misschien kan er bezuinigd worden bij de directie van Beweging 3.0 onder het mom: beter tien verzorgenden aan je bed dan één aan de top. Als we dan toch bezig zijn kunnen we ook het hele gemeentelijke apparaat wat platter maken. Lijkt het u wat om vrijwillig wethouder of raadslid te worden, dan hoor ik het graag. Ik zie mogelijkheden!

Practise what you preach!

Stel je bent 77 en zet je al dertig jaar in als vrijwilliger. Je werkt al een tijdje bij een zorginstelling in Amersfoort en je geniet ervan. Bij het woonzorgcentrum, waar zo’n tachtig mensen wonen,  drink je samen met de bewoners koffie en doet af en toe een spelletje. Zeg maar, je bent er voor de hand- en spandiensten. Tot zover is er nog niets aan de hand.

 Op een gegeven moment krijg je een brief met de vraag of je maandagmiddag 11 november om 16.00 uur in het zorgcentrum wilt komen omdat de directie je op de hoogte wil brengen van de laatste ontwikkelingen.

Toevallig ben je die maandagochtend actief als vrijwilliger en omdat de bewoners rond koffietijd te horen krijgen wat de ontwikkelingen zijn blijf je zitten. Het is natuurlijk heel onhandig om ‘s middags opnieuw naar de lokatie te gaan waar je nu toch al zit. Kunt u het nog volgen?

 Bewoners verzamelen zich in de zaal en je besluit te blijven zitten. Je schenkt nog een kopje koffie in en dan komt de directie binnen. Ineens word je op je schouders getikt. De vrijwilligers-coördinator is een beetje gepikeerd en wil dat je weggaat. Je denk ‘wat een flauwekul’ en blijft zitten. Lijkt me niet zo gek gedacht.

 Het verhaal van de directie is niet mals; het huis wordt gesloten en iedereen moet over een jaar elders ondergebracht zijn. Ook worden een heleboel personeelsleden ontslagen. Iedereen is min of meer in shock…. Dat kun je je voorstellen.

 Als een klein kind krijg je na afloop van de bijeenkomst een preek van de vrijwilligers-coördinator en er wordt gezegd dat er een gesprek met je volgt. Raar….. om als 77-jarige als een kind te worden behandeld. Maar ach, je begrijpt ook wel dat het natuurlijk ook niet niks is; het sluiten van de instelling.

 De volgende dag ga je naar de bewoners toe om met hen over de op handen zijnde verhuizing te praten en je besluit koekjes mee te nemen. De vrijwilligers-coördinator is waarschijnlijk een beetje overspannen want ze komt pissig naar je toe en neemt je mee naar een aparte ruimte en…..JE WORDT OP STAANDE VOET ONTSLAGEN! Want hoe durf je als vrijwilliger je zo te gedragen! Bij een bijeenkomst blijven zitten die bedoeld is voor de bewoners en dan de volgende dag ook nog bitterkoekjes meenemen! 

 Helaas is dit bovenstaande verhaal echt gebeurd. Toegegeven: ik heb het verhaal maar van één kant, via haar dochter gehoord. Misschien was de dame in kwestie een beetje te pittig en had ze teveel een eigen mening. Misschien botste zij en de coördinatrice  regelmatig en zag de coördinatrice haal liever gaan dan komen. Maar om iemand na 30 jaar  vrijwilligerswerk ‘te ontslaan’? En op deze manier? Ik vind het dieptriest. Ik heb nog even op de website van de zorginstelling gekeken, daar stond ondermeer dit:

De zorg in het woonzorgcentrum is gebaseerd op humanistische uitgangspunten, waarbij waarden als respect, betrokkenheid en gelijkwaardigheid benadrukt worden. 

Ik zou zeggen: Practise what you preach!