Halfzacht gedoe leidt tot niets…

Huh?! Wethouder Kees Kranen die met veger en blik de rommel opruimt na vernieling van een bushokje door vuurwerk? Ik schoot bijna in de lach toen ik de foto gisteren in de krant zag. Alsof hij zelf de zooi staat op te vegen… “En pa en ma maar klagen dat de belasting omhoog gaat”, aldus een woedende wethouder, doelend op de kosten die de vernielingen met zich mee brengen. Mooi hoor, die verontwaardiging, maar het was vooral voor de bühne denk ik. Als je echt baalt van de vernielingen door vuurwerk dan sta je toch achter een algeheel vuurwerkverbod?

GroenLinks en Lijst Sanders hebben vorige maand een motie ingediend maar omdat het te kort dag was om aan alle eisen te voldoen komt er weer geen algeheel verbod in Amersfoort. Kraanens partijgenote Hanneke Lap was maar wat blij want ze vindt dat vuurwerk bij Oud en Nieuw hoort. Als het veilig kan. En dat is het hem juist. Veilig vuurwerk bestaat niet. Niet alleen in Amersfoort gebeurt er volgens mij veel te weinig; ook landelijk komt er waarschijnlijk geen vuurwerkverbod. Het lijkt wel of iedereen moe is van de discussies, of bang is voor gedoe. Een rigoureus verbod voor al het vuurwerk is volgens mij het duidelijkst.

Onze wethouder Kraanen maakt zich zorgen om de grote kosten van de bushokjes. Ik vind het bijna peanuts in vergelijking met wat vuurwerk de maatschappij sowieso kost: Milieuverontreiniging, dierenleed, gezondheidsproblemen. De wethouder heeft het ook nog over het menselijk leed door deze vernielingen. Maar menselijk leed, meneer de wethouder, dat is wanneer je vader met COPD een paar dagen ziek is omdat er zoveel rotzooi in de lucht zit na oud en nieuw of wanneer je kind een vuurpijl in zijn oog krijgt.

Ik ben wel blij met deze wethouder die zich zo druk maakt. Misschien kan hij zijn partijgenoten meekrijgen zodat de plaatselijke VVD ook voor een vuurwerkverbod is. En dan wel even doorpakken lijkt me. Het heeft lang genoeg geduurd.

Niet lullen maar poetsen…

,,Als wethouder moet je veel in de stad zijn om gevoel te krijgen voor wat er in de samenleving speelt”. Hij zei het zelf, onze nieuwe VVD-wethouder Roald van der Linde. Gelijk heeft hij. Het duurt wel even voordat je een stad en haar bewoners echt goed leert kennen. Zelf woon ik ruim twintig jaar in Amersfoort en inmiddels kan ik zeggen dat ik hart heb voor de stad en dat Amersfoort in mijn vezels zit, maar dat kostte me wel een paar jaar.

Deze wethouder  gaat het in een paar maanden proberen. Ik vind het knap. Helemaal wanneer je een stad wil leren kennen door heen en weer te pendelen vanuit Rotterdam. Hier komen wonen voor die paar maanden is natuurlijk de moeite niet. 

Zelf heb ik ook in Rotterdam gewoond, een stad die niet te vergelijken is met Amersfoort. ‘Niet lullen maar poetsen’ en ‘handen uit de mouwen’,  daar staan Rotterdammers om bekend. Aanpakken zal hij wel moeten, onze nieuwe wethouder. 

Van der Linde werd door de VVD naar voren geschoven nog voordat er in de raad besproken kon worden of er überhaupt nog wel een wethouder terug moest komen. Volgend jaar zijn immers alweer gemeenteraadsverkiezingen. Het is bizar dat een stad met de omvang van Amersfoort zeven wethouders heeft. Maar goed, Hans Buijtelaar heeft  veel werk achtergelaten, dus wellicht is een plaatsvervangend wethouder wel nodig. 

Toch verbaast het me dat er niemand in Amersfoort te vinden is die de stad kent, op de hoogte is van de dossiers en die genoeg capaciteiten heeft om Hans Buijtelaar op te volgen. Iemand die -in tegenstelling tot van der Linde-  wel ervaring heeft in de gemeentelijke politiek.  

Ik denk dat met Roald van der Linde een paard van Troje is binnengehaald. Iemand die niet alleen als persoon de stad binnendringt, maar die zijn hele netwerk en financiering meebrengt. Een frisse blik op de impasse omtrent de rondweg? Ik betwijfel het. Oog voor varianten? Ik moet het nog zien. Geen woorden maar daden. Die rondweg komt er. Wat ik je brom.

Gemeente, plaats die bomen gewoon!

Hè? Waar is het boompje gebleven dat Extinction Rebellion Amersfoort had geplaatst bij de Koppelpoort? Ik zie  enkel wat losliggende tegels op de plek waar zondag nog een wilgenboompje stond met de tekst: ‘Laten we bomen planten in plaats van kappen. Doen jullie mee? ‘ Ook op twee andere plekken waren boompjes geplant.

Wie o wie heeft het boompje weggehaald? Was het wethouder Kraanen die nog wel wat ruimte over had in zijn tuin? Hij had immers gereageerd: ‘als ze het al overleven, wat ik zeer betwijfel, dan zullen we er goed voor zorgen.’  Kraanen adviseerde daarnaast een cursus bomenplanten. Goede tip! Ik hoop dat de duizend Amersfoorters die eind vorig jaar een gratis boompje kregen van de gemeente ook zo’n cursus hebben gehad zodat de boompjes niet bij het tuinafval terecht zijn gekomen door gebrek aan kennis. 

De activisten vinden dat de gemeente Amersfoort te weinig doet aan een duurzame toekomst. Dat begrijp ik wanneer ze het hebben over de bomenkap die al gedaan is voor de aanleg van de westelijke rondweg. Maar om te zeggen dat de gemeente weinig aan duurzaamheid doet is wel wat kort door de bocht. Denk maar aan de projecten als ‘operatie Steenbreek’ en de regenwatercoaches die worden ingezet. En vergeet niet de poging van de gemeente om binnen een paar jaar vierduizend bomen te planten door de hele stad. Prima actie, na jarenlang bezuinigd te hebben op groen.

Maar waar ik me zelf nogal over verbaas zijn die idiote palen met daaraan een briefje waarop staat dat er op die plek een boom geplant gaat worden. Waarom gemeente? Waarom? Om aan te geven hoe goed je bezig bent? Het ziet er niet uit en ik vind het borstklopperij. En wat wordt er gedaan met die vierduizend geplastificeerde kaartjes en die palen die overblijven nadat er daadwerkelijke en nieuwe boom is geplaatst? Kom op. Plaats die bomen gewoon! Die schouderklop komt wel weer wanneer we ooit weer groenste stad zijn van Europa. Of duurzaamste. 

Vertrouwen in de politiek is weg

Het is weg. Het was al wat minder geworden, maar na het gestuntel deze week in Den Haag ben ik het helemaal kwijt; mijn vertrouwen in de politiek. Door het lekken van de notities van Ollongren is wel duidelijk geworden dat de politiek het één grote slangenkuil is.

Liegen en bedriegen. Gekonkel onderling. Juist de man waar we blind op zouden moeten kunnen vertrouwen heeft  gelogen. Pieter Omzigt wist natuurlijk al lang dat Mark Rutte geen moeite heeft om de waarheid te verdraaien. Pitbull Pieter kreeg samen met Renske Leijten de toeslagenaffaire boven tafel ondanks alle tegenwerking. Ondertussen zijn verkiezingsbeloften ook niet meer zo heilig. Halvering van de veestapel blijkt geen harde eis van D66 en Jesse Klaver maakt van vluchtelingen ineens geen breekpunt meer. Snapt u het nog? Hoe moeten wij nog vertrouwen houden? 

De situatie in Amersfoort is minder explosief dan in Den Haag, maar ook in de lokale politiek heb ik steeds minder vertrouwen. Voor de vorige gemeenteraadsverkiezingen was GroenLinks tegen de Westelijke Rondweg, maar tijdens de formatie bleek het geen kantelpunt. En zou de stekker er niet uitgetrokken worden wanneer het budget wordt overschreden? Ik zie het voorlopig niet gebeuren. Wethouder Hans Buijtelaar is een beetje de Mark Rutte van Amersfoort. Niet dat hij liegt, maar transparant is hij ook niet altijd. Is het al bekend hoeveel de Amerena daadwerkelijk heeft gekost? En waarom een vergadering over Vahstal achter gesloten deuren? 

Gelukkig hebben we onze eigen pitbulls: Ben Stoelinga en Menno Fousert van Amersfoort2014. Zij eisen openheid van zaken en laten zich niet zo makkelijk afschepen. Waarschijnlijk vreselijk irritant voor iedereen op het stadhuis maar o zo nodig voor onze democratie.Ik ben benieuwd hoe het vertrouwen in de politiek weer terug kan komen. Over een jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Voor die tijd komen de beloftes. U bent gewaarschuwd.

Open brief aan Hans Vahstal

Beste meneer Vahstal, of mag ik Hans zeggen? Wat een gedoe heb je achter de rug met de gemeente Amersfoort. Ze beloofden van alles, maar uiteindelijk kwamen ze keer op keer hun afspraken niet na. Voor ons als normale bewoners van Amersfoort is het een ontzettend ingewikkelde zaak. Als ik het goed heb begrepen mocht je als projectontwikkelaar eerst een groot aantal huizen bouwen in de stad maar ging dat uiteindelijk niet door. En zo waren er nog meer toezeggingen die niet door gingen.

Wat lijkt het me frustrerend om elke keer te moeten soebatten met hoge ambtenaren van de gemeente. En dan die arrogante houding van die lui… Volgens mij komt het nooit meer goed tussen jullie. Ik ben benieuwd of die betreffende ambtenaren  momenteel lekker slapen. 

Het is natuurlijk ook van de zotte dat deze kwestie al meer dan vijftien jaar speelt. Ik snap dat je er nu wel eens een streep onder wil zetten. Aan de andere kant; elke dag dat het langer duurt kost het de gemeente 6-duizend euro extra. Grappig toch? Maar goed, het bindend advies is duidelijk. Nu nog kijken hoe hoog het bedrag is dat je van de gemeente Amersfoort krijgt. 

Trek een mooie fles whisky open, geniet van de overwinning maar denk alsjeblieft ook even aan ons. Wij hebben er niets mee te maken gehad maar betalen dadelijk wel de prijs voor dit gedoe. Misschien kun je het geld teruggeven aan de stad. Stop het in de culturele sector, steun de horeca of bouw nieuwe buurthuizen. Op die buurthuizen komt dan natuurlijk een mooi bord met jouw naam erop. Zorg dat het geld weer terugvloeit naar de stad en dan vooral naar projecten waar wij als gewone Amersfoorters iets aan hebben. Dan regelen wij een standbeeld voor je. Van jou als persoon. Op de Hof of voor het nieuw te bouwen stadhuis. Je mag zelf kiezen.

Als jij zorgt dat onze stad niet failliet gaat dan stemmen wij voortaan op partijen die zich wel aan de afspraken houden. Afgesproken? Met vriendelijke groet, Nienke Gorter

Kloterupsen…

Je bent een koolmeesje en wil je vleugels uitslaan in Amersfoort. Je krijgt een prachtig nestkastje aangeboden. Er is zelfs keuze uit 140 kastjes die afgelopen jaar opgehangen zijn. Een partner is snel gevonden en in no-time zijn jullie eitjes uitgekomen.

Je vliegt naar een boom om voedsel te vinden voor de kleine meesjes en een paar dagen later liggen ze allemaal dood in hun nestje. Hoe kan dat nou? Heeft dat iets te maken met het verdelgingsmiddel Xentari dat net over de bomen is gesproeid?

8 jaar ben je, en je speelt buiten met je buurjongetje. Je loopt onder een boom waar druppeltjes vanaf komen. Gek. Het lijkt of het regent, maar de lucht is blauw en de zon schijnt. In de druppeltjes blijkt het verdelgingsmiddel Xentari te zitten. Je komt thuis en vertelt je moeder dat je last hebt van kriebel op je armen. Ze vraagt zich af of er nu dan al brandhaartjes zijn losgekomen van de eikenprocessierupsen en smeert een zalfje op je armen. Het helpt voor geen meter.

Je bent wethouder Kees Kraanen en je bent verantwoordelijk voor de bestrijding van die verrekte eikenprocessierupsen. Kortgeleden heb je de opdracht gegeven de bomen in te spuiten met Xentari. Ondertussen staat een groep mensen klaar om duizenden eikenbomen met een soort stofzuigers te ontdoen van die rotbeesten en verder heb je het afgelopen jaar ook gezorgd voor nestkastjes voor mezen. Want mezen zijn de natuurlijke vijand van de rupsen. Je hebt toch maar mooi drie oplossingen bedacht voor het probleem waar veel Amersfoorters last van hadden; jeuk door brandhaartjes.

Je werkt bij de vogelbescherming en hebt vorig jaar al gemerkt dat er veel jonge mezen zijn doodgegaan na het gebruik van het biologische verdelgingsmiddel. Uit een eerste onderzoek is nog niet duidelijk of dat komt door Xentari of een ander middel. Ondertussen komen er steeds meer meldingen vanuit het hele land.

Stel je gebruikt gewoon je gezond verstand. Dan kun je toch op je klompen aanvoelen dat de combinatie Xentari, mezen en spelende kinderen geen goede is? Hoe dan ook; een pasklare oplossing is er niet. Ik wens onze eigen Mees Kees alle wijsheid, kennis en inzicht toe. VVD-ers en natuur, het blijft een moeilijke combinatie.

 

Scheve Schaats

Ik denk dat wethouder Hans Buijtelaar niet zo van schaatsen houdt. Wel om naar te kijken, maar niet om zelf te beoefenen. Hoewel… Misschien houdt hij wel van schaatsen op natuurijs maar vooral niet in een hal op het Eemplein. Daar is het misschien te druk voor hem. Stel je voor; al die enthousiaste kinderen die daar gillend van plezier hun rondjes rijden. Of die oudere Amersfoorters die vertederend naar hun schaatsende kleinkinderen kijken terwijl ze zelf warme chocolademelk drinken. Of misschien vindt wethouder Buijtelaar het niet leuk om te zien hoe nieuwkomers voor het eerst voorzichtig over het ijs schuifelen. Het valt natuurlijk ook niet mee om je op glad ijs te begeven tussen vijfentwintig duizend bezoekers die wel de lol inzien van zo’n ijsbaan op het Eemplein.

Of er volgend jaar weer een ijsbaan op het plein komt is nog maar de vraag. Exploitant André van Gelderen is er wel klaar mee. Jaar na jaar investeert hij in deze ijsbaan en jaarlijks moet hij er op toeleggen. Dit jaar had hij een tekort van zo’n vijfduizend euro. Een bijdrage van de gemeente heeft hij niet gekregen en wanneer er volgend jaar weer geen subsidie wordt verstrekt wordt de stekker eruit getrokken.

Er moet toch potverdikkie wel een sport-potje zijn waaruit dit soort activiteiten betaald kan worden! De wethouder wil toch ook graag dat jongeren meer gaan sporten? De raadsleden zien toch ook graag dat nieuwkomers meedoen aan de maatschappij? De gemeente wil toch ook dat mensen die weinig geld te besteden hebben de kans krijgen om hun zorgen opzij te zetten door te schaatsen op de tijdelijke baan?

Ik begrijp er helemaal niets meer van. Terwijl er jaarlijks tienduizenden euro’s extra door de gemeente wordt bijgelegd om de Amerena draaiende te houden kan er geen geld af voor een evenement als het WinterparadIJS. De schaatsbaan op het Eemplein bereikt een hele andere doelgroep dan de Amerena en dat is juist zo waardevol! Dat moet de gemeenteraad toch ook wel zien? Je mag geen appels met peren vergelijken maar ergens klopt het niet. Vloeibaar water mag wat kosten maar zodra het bevriest…. Kom op gemeente Amersfoort. Wees sportief. Verzin een list. Doe iets. Zodat wij weer kunnen schaatsen volgend jaar.

Zwemles

,,Kom op, buik hoog houden!” Ik hoor de badmeester roepen terwijl hij een grote haak onder mijn nek houdt. Ik lig op mijn rug in het zwembad en voel hoe er ondanks de haak steeds golfjes water over mijn gezicht stromen. Zeven jaar ben ik en ik zwem in het kleine 25-meterbad in mijn geboortestad Bolsward. De les bijna afgelopen. We moeten alleen nog een minuut watertrappelen. Vreselijk vind ik het. Ik doe verwoede pogingen om mijn wijsvingers omhoog te houden, maar af en toe verdwijnen ze onder water.

Als kind groeide ik op in een stad met veel water en kunnen zwemmen was belangrijk. Dat vonden wij ook en daarom ging meneer Enzofoort wekelijks met onze kinderen Teun en Pien richting zwembad Liendert. Ze haalden hun diploma’s maar wat me opviel was dat ze pas echt leerden zwemmen tijdens de vakanties. Lekker spelen en spartelen in het zwembad of het meertje op de camping. Volgens mij is het heel belangrijk dat de kinderen blijven zwemmen nadat ze hun diploma’s hebben gehaald.

De gemeente Amersfoort wil nu zwemles organiseren voor kinderen die niet door hun eigen ouders op zwemles worden gedaan. Alle kinderen vanaf groep zeven moeten in de gelegenheid worden gesteld alsnog hun zwemdiploma te halen. Een goed idee!  Aan wethouder Buijtelaar de eer om daarvoor een plan te maken.

Ik ben benieuwd hoe dat er uit zal zien. Het is nu al dikwijls dringen geblazen in de Amerena. Daarbij komt dat er maar weinig ruimte is om recreatief te zwemmen en juist dat met plezier blijven zwemmen lijkt me essentieel voor de zwemvaardigheid van kinderen. Om nou te zeggen dat de Amerena oogt als een aantrekkelijk zwemparadijs…nee. Daarvoor moet je toch naar de Octopus in Leusden en dat is toch enorm jammer met zo’n mooi zwembad in je eigen stad.

Zelf zwem ik op maandagochtend baantjes in de Amerena. Vrijwillig. Meestal een rustige schoolslag, maar soms doe ik een baantje op mijn rug. Er is niemand die roept dat ik mijn buik hoger moet houden. Het water gutst niet meer over mijn gezicht. Wel zwem ik door de drukte soms tegen iemand aan, maar zolang er niemand met een haak naar mij toe komt kan me dat niet zoveel schelen.

Anderhalve ton

‘Wat een topmiddag was het’. Wethouder Hans Buijtelaar zit in zijn kamer in het stadhuis en denkt met genoegen terug aan afgelopen zondag. Vanuit zijn stoel ziet hij nog net tussen de bomen en de gebouwen de Eem liggen. Daar sprongen op 8 september meer dan driehonderd stadgenoten het water in om geld in te zamelen voor de Amersfoortse Editie Swim to fight Cancer. En hij was er een van.

Sportief als hij is draaide hij zijn hand niet om voor die twee kilometer zwemmen. Met een paar collega’s vormde hij het team “Wij zijn Amersfoort”. Terwijl zijn teamgenoten op de zondag trainden in het Bosbad, had hij zelf flink geoefend in de Amerena. Na elke training ging hij ook even de glijbaan af. Dat was voor hem de kers op de taart.

In totaal was de opbrengst ruim anderhalve ton en met “wij zijn Amersfoort” had hij bijna vier en half duizend euro opgehaald. Dat ging nog niet eens zo makkelijk. Hij had best een beetje moeten leuren bij vrienden, familie en collega’s. Hij was natuurlijk niet de enige. Ook de andere deelnemers hebben enorm veel energie gestoken in het krijgen van sponsorgeld. In totaal hebben ruim zevenduizend mensen een donatie gegeven voor de zwemmers van Swim to fight Cancer. ‘Zevenduizend! Dat zijn er toch een heleboel,’ flitst het door het hoofd van Buijtelaar.

Sowieso hebben ontzettend veel mensen meegewerkt om deze dag tot een succes te maken. Naast de driehonderd zwemmers waren er veel supporters op de been en er waren veel vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Maar het ging natuurlijk ook om een waanzinnig goed doel. Het bij elkaar gezwommen bedrag, ruim anderhalve ton, wordt namelijk ingezet voor wetenschappelijk kankeronderzoek. En aangezien 1 op de 3 mensen ooit in zijn leven kanker krijgt…

,,Hans?” Buijtelaar schrikt op uit zijn gemijmer. Hij had het kloppen op de deur niet gehoord en nu stond ineens een van zijn medewerkers naast zijn stoel. Zij houdt een papier onder zijn neus. ,,Hier zijn de officiële documenten over de naamswijziging van het station”. Hans kijkt het papier vluchtig door. Hij leest de woorden, ProRail, Centraal Station, anderhalve ton.  Achteloos zet hij zijn handtekening.

De Eemhaven, waar driehonderd zwemmers geld bij elkaar zwommen op 8 september.

Knippen & Plakken

,,Met verkeerdadviesbureau Gorter, goedemiddag.” Ik klik de facebookpagina weg die ik voor me op het scherm heb en concentreer me op de beller. Tenslotte ben ik het visitekaartje van mijn eigen bedrijf en ik moet natuurlijk wel opdrachten binnen blijven slepen.

,,Hi, goedemiddag Nienke, met Hans.” Het is wethouder Buijtelaar die mij regelmatig belt met vragen over de verkeersveiligheid in de stad. ,,Ik wil graag weer advies over de Nieuwe Poort. Het wordt zo langzamerhand een hoofdpijndossier en ik krijg nu echt van alle kanten kritiek.” Mijn hart maakt een sprongetje. ,,Dat kan ik me voorstellen Hans”, zeg ik en ik zoek op de computer alvast wat oude adviezen op. De wethouder gaat door. ,,We willen de tunnelbak flink aanpakken maar als we dat doen krijg ik misschien een claim aan mijn broek van projectontwikkelaar Hans Vahstal. Ook de fietsersbond wil dat ik wat aan de rotonde doe en die willen niet wachten tot 2030, net als verschillende partijen in de gemeenteraad. Dus misschien heb jij weer een lapmiddel bij de hand waar we voorlopig even mee vooruit kunnen.” ,,Hans, ik ga meteen aan de slag en stuur je vanmiddag nog een uitgewerkt plan per email.” We nemen afscheid en ik ga aan het werk.

Ik neem het idee van de fietsersbond over om het weggetje achter het Eemhuis te gebruiken als fietspad, want ik fiets die route zelf ook altijd. En in mijn eigen archief zoek ik wat oude plannen op van het Stationsgebied waar ik eerder al vele verkeerde adviezen over gaf. Even wat knippen en plakken, foto’s erbij en het nieuwe plan kan worden verstuurd. Het gaat eigenlijk best goed met mijn eigen bedrijfje. Zo komt er op mijn advies een Westelijke Rondweg die helemaal niet nodig is. Ook gaat de rotonde bij de Holkerweg weer op de schop en worden er binnenkort fietspaden aangelegd met hekjes waardoor de doorstroming niet lekker loopt.

Ik krijg het nog druk want ik moet ook nog advies geven over de oplevering van de Amerena. Verder ga ik me bemoeien met de verbouwing van het Stadhuis en geef ik opnieuw tips over het lekken van data. Een gat in de Amersfoortse markt, zo’n verkeerdadviesbureau!