Update

Aan sommige blogs zit nog een vervolg. Vandaar vandaag een update van de blogs van de laatste twee weken.

*De Meerkoeten (blog 3 juni) zijn zoek. Een dag nadat de foto’s genomen waren zat moeder Meerkoet niet meer met haar jongen op het nest. Ze zijn waarschijnlijk ‘uitgevlogen’. Wel vervelend dat we ze nog niet ergens hebben zien zwemmen. Leven alle jonkies nog of zijn er een paar ten prooi gevallen aan de blauwe reigers die vaak geduldig aan de kant van het water zaten te wachten? We weten het niet en zullen er waarschijnlijk nooit achter komen.

*We hebben nieuwe matrassen gekocht (blog 7 juni)  Niet meer bij Ikea, maar bij Totaalbed. Na lang wikken en wegen gaan we voor twee nieuwe matrassen met –volgens mij- een traagschuim bovenlaag. Ik ben benieuwd. De komende week lig ik nog op een kindermatras van Ikea, want mijn matras is eergisteren geruild voor twee kindermatrassen. Volgende week worden onze nieuwe matrassen bezorgd en gaan we ervaren hoe ze liggen. Wie weet word ik dan wel een keer wakker zonder tintelende handen, dat zou wel fijn zijn. Maar misschien levert het ook wel slapeloze nachten op omdat het bed toch niet zo lekker ligt.  

*Mijn cliënt die naar de detox is gegaan ivm alcoholprobleem (blog 29 mei) is inmiddels 10 kilo aangekomen. Hij kan weer een half uur wandelen, terwijl hij twee maanden geleden amper 5 minuten kon lopen. Zijn dochter vertelde me dat het goed gaat met hem en dat hij weer ideëen heeft voor de toekomst. Dat doet me goed, daar doe je het voor als thuisbegeleider. Jammer dat ik zijn dossier heb moeten afsluiten.

*Ik heb de per ongeluk meegenomen handdoek (blog 27 mei) toch niet teruggestuurd. Sterker nog; ik heb er helemaal niet meer achter aan gebeld. Dat komt vooral omdat ik er nu pas weer aan denk. Kortom; mijn hoofd is nog steeds een zeef. En tot zover even deze update. Wil je nog updates van eerdere blogs, dan lees ik het graag!

Zeef

Het is ongelooflijk. Wat is er toch met mijn hoofd aan de hand? We komen net terug van een weekendje Landal Greenparks en wat zie ik; we hebben per ongeluk een handdoek uit het huisje mee naar huis genomen. De handdoek zat tussen onze eigen badlakens die we mee hadden genomen naar het zwembad. Dom, dom, dom….  Misschien denk je nu; dat kan toch iedereen overkomen? En dat is ook wel zo, maar niet wanneer je leest wat ik vorige week al schreef, maar nog niet op mijn blog had gezet.

Woensdag 22 mei

“Oh, nee….”, ik loop naar mijn jas en voel eventjes in mijn jaszak. Het zal ook niet zo zijn. Ik ben lekker een middag bij mijn moeder geweest die in een huisje in Hoenderloo zit. De kinderen gingen mee en hebben gezwommen in het zwembad daar en nu zit het pasje van dat zwembad in mijn jaszak. Ik ben inmiddels weer thuis in Amersfoort. Niet handig dus. 

En dat is niet de eerste keer deze week dat mijn hoofd een zeef is. Afgelopen weekend waren we op Hoppop en toen ik thuiskwam merkte ik dat ik niet alleen de kussens van Marcoen en van mij weer mee terug had genomen. Ik had twee extra kussens in de auto gedaan in de veronderstelling dat die van Pim en Puck waren. Of eigenlijk had ik er gewoon niet over nagedacht. Ik kwam er pas achter toen ik de kussens op de bedden van de kinderen wilde leggen. Daar lagen al kussens. Foutje bedankt.

En zo komt het dat ik straks 20 euro overmaak aan de rechtmatige eigenaren van de kussens en dat ik het pasje op de bus moet doen. Binnenkort gaan we een weekendje naar Landal Greenparks, een weekendje dat ik gewonnen heb via twitter. Als we de boel inpakken zal ik alles dubbel-checken. Hoop dat ik niet teveel mee terug neem. Moet ik er natuurlijk ook wel aan denken dat ik niets laat liggen. Het is wat, zo’n zeef in je hoofd…. 

Ik ga zo maar eens even bellen met Landal. Kijken hoe we dit nu weer oplossen. Opsturen? Geld overmaken…. ik merk het wel weer.
Het is maar goed dat we de komende weken niet gaan kamperen of logeren of wat dan ook. Voor ik het goed en wel in de gaten heb, heb ik een extra uitzet bij elkaar gespaard. Maar dan met dingen die ik toch niet nodig heb ;-(

Zeef

Af en toe word ik gek van mezelf, loop ik achter de feiten aan, heb ik het eigenlijk te druk. In mijn hoofd vooral, want als ik alles op een rijtje heb gezet in mijn ‘things to do’ boekje valt het best mee. 

Vorige week was zo’n week. Veel meer uren gewerkt dan normaal, kinderen moesten naar allerlei clubjes en feestjes, er was een schoolfeest, we hadden net een familieweekend achter de rug en we vierden vrijdagavond Pucks verjaardag met een slaapfeestje.
Afgelopen zondag hoefden we niets. Dat betekende voor mij veel achterstallig onderhoud: koelkast opruimen, ramen lappen en toen ik toch bezig was het gordijn wassen, want daar zat nog steeds een vlek kattenpies in. Vandaag kwam ik tot de ontdekking dat de gordijnen wel gewassen waren, maar zonder zeep. Bij nadere inspectie bleek dat de vlek er inderdaad niet helemaal uitgegaan was. Ik wacht nu tot de poes er weer tegenaan piest, en dan was ik het gordijn opnieuw. Dan wél met zeep.

ze