Stel je bent 77 en zet je al dertig jaar in als vrijwilliger. Je werkt al een tijdje bij een zorginstelling in Amersfoort en je geniet ervan. Bij het woonzorgcentrum, waar zo’n tachtig mensen wonen, drink je samen met de bewoners koffie en doet af en toe een spelletje. Zeg maar, je bent er voor de hand- en spandiensten. Tot zover is er nog niets aan de hand.
Op een gegeven moment krijg je een brief met de vraag of je maandagmiddag 11 november om 16.00 uur in het zorgcentrum wilt komen omdat de directie je op de hoogte wil brengen van de laatste ontwikkelingen.
Toevallig ben je die maandagochtend actief als vrijwilliger en omdat de bewoners rond koffietijd te horen krijgen wat de ontwikkelingen zijn blijf je zitten. Het is natuurlijk heel onhandig om ‘s middags opnieuw naar de lokatie te gaan waar je nu toch al zit. Kunt u het nog volgen?
Bewoners verzamelen zich in de zaal en je besluit te blijven zitten. Je schenkt nog een kopje koffie in en dan komt de directie binnen. Ineens word je op je schouders getikt. De vrijwilligers-coördinator is een beetje gepikeerd en wil dat je weggaat. Je denk ‘wat een flauwekul’ en blijft zitten. Lijkt me niet zo gek gedacht.
Het verhaal van de directie is niet mals; het huis wordt gesloten en iedereen moet over een jaar elders ondergebracht zijn. Ook worden een heleboel personeelsleden ontslagen. Iedereen is min of meer in shock…. Dat kun je je voorstellen.
Als een klein kind krijg je na afloop van de bijeenkomst een preek van de vrijwilligers-coördinator en er wordt gezegd dat er een gesprek met je volgt. Raar….. om als 77-jarige als een kind te worden behandeld. Maar ach, je begrijpt ook wel dat het natuurlijk ook niet niks is; het sluiten van de instelling.
De volgende dag ga je naar de bewoners toe om met hen over de op handen zijnde verhuizing te praten en je besluit koekjes mee te nemen. De vrijwilligers-coördinator is waarschijnlijk een beetje overspannen want ze komt pissig naar je toe en neemt je mee naar een aparte ruimte en…..JE WORDT OP STAANDE VOET ONTSLAGEN! Want hoe durf je als vrijwilliger je zo te gedragen! Bij een bijeenkomst blijven zitten die bedoeld is voor de bewoners en dan de volgende dag ook nog bitterkoekjes meenemen!
Helaas is dit bovenstaande verhaal echt gebeurd. Toegegeven: ik heb het verhaal maar van één kant, via haar dochter gehoord. Misschien was de dame in kwestie een beetje te pittig en had ze teveel een eigen mening. Misschien botste zij en de coördinatrice regelmatig en zag de coördinatrice haal liever gaan dan komen. Maar om iemand na 30 jaar vrijwilligerswerk ‘te ontslaan’? En op deze manier? Ik vind het dieptriest. Ik heb nog even op de website van de zorginstelling gekeken, daar stond ondermeer dit:
De zorg in het woonzorgcentrum is gebaseerd op humanistische uitgangspunten, waarbij waarden als respect, betrokkenheid en gelijkwaardigheid benadrukt worden.
Ik zou zeggen: Practise what you preach!
enzofoort 