Filezwemmen in de Amerena…

Kleedkamer 7 van de Amerena. Ik duw de deur open en val net in een gesprek van twee dames die zich aan het afdrogen zijn. ,,De paralympische ploeg heeft extra banen tot half elf, vandaar dat het zo druk was”, zegt een van de dames terwijl ze zich net in haar onderbroek hijst. ,,Ik hoorde in de wandelgangen dat ze er flink voor betalen’’. zegt de ander terwijl ze haar natte haren kamt. ,, Van die paar euro die ze van ons krijgen kan het zwembad niet blijven bestaan natuurlijk.”

De twee vrouwen zijn al klaar en ik moet nog. Het kost me altijd wat moeite om de stap naar de Amerena te zetten, maar het is gelukt. Ik doe mijn badpak aan en loop naar het 50-meter bad. Het is inderdaad druk. Nog drukker dan vorige week. Zes banen zijn bezet door de paralympische zwemploeg. Eén topper per baan. In de overige banen is het file-zwemmen. Ik zie een  bordje ‘snel tempo, Borstcrawlbaan’.  Hmm… ik ben niet snel en ik kan al helemaal geen borstcrawl maar toch laat ik me langzaam in het water van die baan zakken. Het is de minst drukke, vandaar. 

Misschien ben ik wel verwend geraakt tijdens de laatste lockdown. Toen moest je intekenen voor een tijdslot en had je bijna een baan voor jezelf. Nu word ik links en rechts ingehaald en voel ik af en toe een been of arm van een van de andere recreatiezwemmers. Niet echt fijn.

Het is natuurlijk super voor Amersfoort om topsport binnen de stadsgrenzen te hebben , maar een bad als de Amerena moet toch ook voor de gewone Amersfoorter aantrekkelijk blijven? Voor je het weet haken mensen af door de drukte. 

Ik besluit minder lang te zwemmen dan normaal. Als ik even later naar mijn fiets loop zie ik bij de uitgang het kunstwerk staan met namen van de Paralympiërs die prijzen binnen hebben gesleept. Ondanks mijn gemopper ben ik toch plaatsvervangend trots. Dat dan weer wel.

Zwemles

,,Kom op, buik hoog houden!” Ik hoor de badmeester roepen terwijl hij een grote haak onder mijn nek houdt. Ik lig op mijn rug in het zwembad en voel hoe er ondanks de haak steeds golfjes water over mijn gezicht stromen. Zeven jaar ben ik en ik zwem in het kleine 25-meterbad in mijn geboortestad Bolsward. De les bijna afgelopen. We moeten alleen nog een minuut watertrappelen. Vreselijk vind ik het. Ik doe verwoede pogingen om mijn wijsvingers omhoog te houden, maar af en toe verdwijnen ze onder water.

Als kind groeide ik op in een stad met veel water en kunnen zwemmen was belangrijk. Dat vonden wij ook en daarom ging meneer Enzofoort wekelijks met onze kinderen Teun en Pien richting zwembad Liendert. Ze haalden hun diploma’s maar wat me opviel was dat ze pas echt leerden zwemmen tijdens de vakanties. Lekker spelen en spartelen in het zwembad of het meertje op de camping. Volgens mij is het heel belangrijk dat de kinderen blijven zwemmen nadat ze hun diploma’s hebben gehaald.

De gemeente Amersfoort wil nu zwemles organiseren voor kinderen die niet door hun eigen ouders op zwemles worden gedaan. Alle kinderen vanaf groep zeven moeten in de gelegenheid worden gesteld alsnog hun zwemdiploma te halen. Een goed idee!  Aan wethouder Buijtelaar de eer om daarvoor een plan te maken.

Ik ben benieuwd hoe dat er uit zal zien. Het is nu al dikwijls dringen geblazen in de Amerena. Daarbij komt dat er maar weinig ruimte is om recreatief te zwemmen en juist dat met plezier blijven zwemmen lijkt me essentieel voor de zwemvaardigheid van kinderen. Om nou te zeggen dat de Amerena oogt als een aantrekkelijk zwemparadijs…nee. Daarvoor moet je toch naar de Octopus in Leusden en dat is toch enorm jammer met zo’n mooi zwembad in je eigen stad.

Zelf zwem ik op maandagochtend baantjes in de Amerena. Vrijwillig. Meestal een rustige schoolslag, maar soms doe ik een baantje op mijn rug. Er is niemand die roept dat ik mijn buik hoger moet houden. Het water gutst niet meer over mijn gezicht. Wel zwem ik door de drukte soms tegen iemand aan, maar zolang er niemand met een haak naar mij toe komt kan me dat niet zoveel schelen.

De Zon

Ik stond te trillen op mijn benen en mijn hart klopte in mijn keel. Natuurlijk probeerde ik niet in paniek te raken, maar het scheelde niet veel. Het was een warme zomerdag in 2012 en dochter Pien was nog even kort het Henschotermeer ingegaan voor een laatste opfrisbeurt. Meneer Enzofoort, Teun en ik stonden klaar om te vertrekken maar Pien was nergens te bekennen. We tuurden het water af. Geen Pien. Nergens. Na twintig angstige minuten zijn we naar de EHBO-post gegaan. Zij riepen het om. Pien werd beschreven; blonde lange haren, gekleurde bikini en duikbril. Het leek wel of we in een slechte film zaten. Terwijl een politieagent mij wat vragen stelde, meldde een mevrouw zich met onze huilende dochter. Pien was de verkeerde kant opgelopen toen ze uit het water kwam. Ze was het hele Henschotermeer omgelopen tot iemand naar haar toe was gelopen met de vraag “ben jij Pien”. Ondanks deze vervelende ervaring blijf ik enthousiast over dit prachtige meer. Op de fiets naar een natuurlijk meer in Woudenberg. Heerlijk!

Vanaf het eind van de maand moeten we betalen om er te zwemmen. Bijna 3 euro per persoon. Een dag zwemmen en zonnen voor de prijs van een biertje in de stad. Waar kan dat nog? Ik vind dat geen gek bedrag voor een dagje genieten in de natuur. De zooi die wij achterlaten moet worden opgeruimd, het natuurgebied waar we in recreëren moet worden beheerd en er zijn faciliteiten zoals een EHBO-Post en foodtrucks. Dat er gezondere, biologische snacks te koop zullen zijn juich ik toe.  Ik ben wel benieuwd naar de Hensworst, een wrap met kip en salade. Wie dat te duur vindt kan gewoon zelf boterhammetjes meenemen.

Natuurlijk zijn er veel handtekeningen opgehaald met als doel gratis te kunnen blijven zwemmen, we blijven tenslotte Nederlanders. Het argument dat gezinnen met weinig geld zo’n uitje niet kunnen betalen snap ik, maar daar kunnen we dan toch een oplossing voor vinden? Een gratis knipkaart voor gezinnen die in armoede leven bijvoorbeeld? De gemeente wil daar vast wel aan meewerken.

Het was fijn dat we de afgelopen jaren gratis naar het Henschotermeer konden. Maar het is 2018! Voor niets gaat de zon op.