Gek hoe je sommige dingen uit je jeugd weer zo terug kan halen. Pim zijn kies zat los en hij liet even zien hoe scherp het randje was. Hij wipte zo met zijn tong onder de kies die nog aan één wortel vast bleef zitten. Meteen wist ik weer hoe dat voelde. Als kind zat ik dan de hele dag met mijn losse kies te spelen. De randjes van de oude kies waren scherp. Mijn tong deed er pijn van, maar toch ging ik door. Onder de oude kies voelde ik dan nog een beetje tandvlees zitten, af en toe proefje ik een beetje bloed. Op het laatst, als de tand of kies er definitief uit ging, was het een opluchting. Wat wel raar was, was het feit dat de tand of kies zo heel klein was. In mijn mond nam hij namelijk groteske vormen aan. In een servetje nam ik de kies dan mee naar huis. Daar ging hij in een bakje om te bewaren. Het voelde even raar, maar daarna ging je over tot de orde van de dag. De geschiedenis herhaalt zich…
enzofoort 