Als ik een vogel was…

 

,, Mama, als ik een vogel was dan hield de wind me vast”. Teun was drie jaar en zat naast me in de auto toen hij deze poëtische zin uitsprak. Deze week dacht ik weer aan die opmerking. Wat een mooie gedachte van een driejarig knulletje. Ja, als je een vogel bent dan houdt de wind je vast.  En als je een vliegtuig bent dan kun je dus zomaar uit de lucht worden geschoten. 

Ik voelde me deze week weer net zoals na 11 september 2001. Teun was toen nog geen twee weken oud. Ik zat mijn zoon net te voeden toen Meneer Enzofoort de kamer binnenkwam en vertelde dat er een vliegtuig in het World Trade Center in New York was gevlogen. Ongeloof, boosheid en verdriet. In wat voor soort wereld hadden we onze zoon gezet? 

Langzaam verdween het onbestemde gevoel en gingen we weer over tot de orde van de dag. Daar was ik gewoon weer mee bezig, met die orde van de dag. Tot ik op donderdagmiddag het nieuws zag. Weer het ongeloof, de boosheid en het verdriet.Het aantal Nederlandse slachtoffers liep op en de steen in mijn maag werd steeds zwaarder. Vrijdagochtend ging de telefoon. Het was mijn moeder. Waar ik bang voor was, was waar; ook wij kennen slachtoffers. De broer van mijn zwager Robbert zat in het vliegtuig, samen met zijn vrouw en zoon. Ik kende hen niet heel goed maar had ze wel eens ontmoet op een verjaardagsfeest van mijn neefje. Hoe moest het voor mijn zus Loes en haar man zijn om dit nieuws te horen. Daarna kwamen de reportages, de getuigenissen, de verhalen. Ik werd er misselijk van en heb wat afgehuild deze week. Deze keer kreeg Teun alles mee, ook Pien werd met de vreselijke feiten geconfronteerd. In wat voor wereld moeten ze opgroeien? Zullen zij deze gebeurtenis ooit nog vergeten?

Mijn zus, haar man en zoon zijn verdrietig. Deze vreselijke week is nog maar het begin van een lange nachtmerrie. Straks komt er een uitvaart of herdenkingsbijeenkomst en in de toekomst moeten mijn zus en haar man samen met de andere families aan de slag om het huis van het verongelukte gezin uit te ruimen. Dat is toch niet voor te stellen? Ik word naar als ik er aan denk. Wat een klotewereld. Als je een vogel bent, dan houdt de wind je vast. Als je een mens bent, houd elkaar dan vast… heel stevig.