Een dochter, mijn collega is om 21.15 uur bevallen van een dochter. Ik lees het op de mail en merk dat ik oprecht blij ben. Het is bijna alsof mijn hart een sprongetje maakt en er verschijnt een dikke glimlach om mijn mond; wat een heerlijk nieuws. Gisteren hoorde ik al dat onze directe buren een zoon hebben gekregen. De kersverse vader vertelde het me toen ik de auto in wilde stappen. Zijn gezicht leek vermoeid, maar in zijn ogen zag ik de blijdschap en ook iets van trots. Kortom; twee nieuwe wereldburgers. Zeer gewenst en beiden geboren in een fijn gezin.
Het staat in zo’n schril contrast met het verdrietige nieuws van Gerrit, mijn overbuurman die vorige week is overleden na een leven vol drank, sigaretten, medicijnen en schulden. Het laat me nog niet los. Hij is vandaag begraven, maar omdat zijn broer had gezegd dat het een besloten begrafenis was zijn we er niet naar toe gegaan. We hebben de afgelopen week wel veel met Gerrit zijn broer gepraat, anekdotes uitgewisseld; mooie en minder mooie dingen. Eigenlijk wil ik nog twee blikjes ‘export’ kopen en dan samen met Marcoen op die manier afscheid nemen van Gerrit. Daarna ga ik een fles wijn open maken. De fles die we hebben gekregen ivm ons 12,5-jarig huwelijk. Daarmee proosten we op de twee nieuwe wereldburgers en drinken we samen om het leven te vieren. En de wereld…draait gewoon door.
enzofoort 